Den singende swaen

S. Marcellus, Paus ende Martelaer. 16. Januarii.

Stem: L' affrond ou la grosse Marchand. Ofte: Mijn Engel stelt haer wesen.

O Parel van de vromen,
Ro-bijn van Godes Kerck
Marcelle, Paus van Romen,
Wy

[p. 34]

 

 

maecken nu ons werck,

 

Om uyt te trompen u-wen lof,

 

Die hoogh in 's Hemels hof

 

Om uwe schoone deughden

 

(Die God den Heer verheughden)

 

Verheven zijt // Altijd verblijdt,

 

Na u-wen vromen strijd.

 

Om uyt te.

 

2. De Puyck der Roomsche Vrouwen

 

Lucina, heeft uw' raed

 

Gevolght, en sonder rouwen

 

Volbroght oock metter daed.

 

Zy gaf aen d'Heyl'ge Kerck haer goed

 

Met heusch, en bly gemoed,

 

Waer me'e de Christ'ne zielen

 

Eensdeels haer onderhielen:

 

De rest bleef aen // Goods Tempel staen,

 

Marcel, nae u vermaen.

 

3. Daer na heeft U doen vangen

 

Den bitteren Tyran

 

Maxens ,, die als een Slange

 

Het Christ'ne Volck vloogh an.

 

Hy de'e U wreede wreedheyd aen,

 

Met stocken de'e hy slaen

[p. 35]

 

Uw' Godgeheyl'ghde leden

 

Gantsch tegen recht en reden.

 

Ghy drough die smaed // Ghy le'e dien haet,

 

Goods Opperste Prelaet.

 

4. In vasten, en gebeden

 

Besteden Ghy uw' tijd;

 

G' hebt wonder vroom gestreden,

 

In God uw' Heer verblijdt;

 

Tot dat Ghy sturf uw' eyge dood

 

In dese groote nood.

 

Dan nu zijt Ghy verheven,

 

Tot 's hemels eeuw'ge leven.

 

Bidt dat oock wy // Van d'helle vry,

 

Met U zijn eeuwigh bly.