Den singende swaen
(1664)–Willem de Swaen– Auteursrechtvrij
Stem:
| |
[pagina 11]
| |
Den Draeck, die sijn hooghmoed
In d'Helle moet besuchten.
4. Een Naem, tot eer van welck
Sijn knyen moet buygen elck
In Hemel, en op Aerde;
En die hier onder zijn
In 't vuur, en felle pijn,
Die houden die in waerde.
5. Een Naem, wiens kracht verjaecht
Den Duyvel onversaeght
Uyt dien hy heeft beseten.
Een Naem als suycker soet,
Een troost van ons gemoed,
Die noyt moet zijn vergeten.
6. Een Naem, voorwaer, wiens kracht
Soodanigh is, en macht,
Dat God aen ons wil geven
Al wat wy in die Naem
(Siet hoe s' is aengenaem)
Versoecken in ons leven.
7. Geen Naem heeft Sonn' noch Maen
Oyt onder 's Hemels baen
Eerweerdiger aenschouwen.
Een Naem door welcken al
Die zijn op 't aerdtsche dal
Oock moeten zijn behouwen.
8. Seer groot moet zijn geacht
De Naem van die ons tracht
Gesondt door 't bloed te maecken,
't Welck Hy voor ons vergiet
Om dat na dit verdriet
By God wy souden raecken.
9. Vergeven is ons' sond
Door JESUM, die gewondt
Voor ons is, en besneden.
Ach! siet hoe 't Opper-goet
Vergiet sijn Jonge Bloed
Uyt sijne teere leden.
| |
[pagina 12]
| |
10. ô Jesu, Opper-Heer,
Och of ick U de eer,
Die U betaemt, kon geven!
Voor U, mijn Heer, ick kniel
Met hart, met lijf, met ziel,
Soo langh als ick sal leven.
11. Vergun, dat ick uw' loff
Oock in des Hemels Hoff
Mach, Jesu! eeuwich singen.
Vergun, dat ick verheught
Hier na, met groote vreughd,
En blyschap, op mach springen.
|
|