Werken. Deel 6

[p. 317]

Uytbreydingh op den Lof-Sangh, Sacris Solemnis

Men voegh de vrolyckheyt by dese weerde Feest,
Men singhe Godes lof uyt 't binnenst' van den geest;
Wegh oudtheyt, 't moet al nieuw zyn in de Christen-kerck,

Herte, stemme, sangh en werck.

Men viert nu 't Avondt-mael, in 't welcke Christus sat
Met syn Discipelen doen hy het Paesch-lam at,
En 't ongheheven Broodt, naer-volgens het verbont

Aen d'oude Vaders eerst ghejont.

Naer dat het Paesch-lam was ghe-eten op die wys,
Deelt Christus aen die twaelf syn Lichaem tot een spys,
Soo g'heel aen allegaer, ghelyck geheel aen een,

Wordt door ons in 't Gheloof beleên.

Hy geeft syn Vleesch tot spys aen herten swack en kranck,
Hy geeft aen droevighe syn Bloet tot eenen dranck,
Hun seggende: ontfanght dien Kelck met dit besluyt,

En drinckt daer allegaeder uyt.

Soo heeft hy in-ghestelt die wonder' Offerhandt,
De gen' volbracht moet zyn alleen door Priesters handt,
Aen wie het soo betaemt die weerde spys t'ontfaen,

En d'ander oock te bieden aen.

Het Broot der Engelen wordt aen den mensch gedeelt,
En 't Hemels Broot bepaelt al wat'er was verbeeldt,
O wonderlycke saeck! de nederighe knecht,

Met synen Heer in dit Gherecht.

Dryvuldigh' eenigheyt! wy bidden met oodtmoet,

[p. 318]

 

Komt ons in onze beê met jonsten te ghemoet;

 

Leydt ons door uwen wegh, naer onzen wensch en lust,

 

Naer 't licht waer in ghy eeuwigh rust.

 

 

 

Amen