|
| |
| |
| |
Verwellekomingh aen den Eerweerden Heer De Seck
eersten Cappellaen der Prochie Kercke tot Duynkercke
toen hy in de kamer der Reden-rycke Gilde wierdt verkooren als Geestelycken Bestierder der zelve Gilde
Ick voel, Eerweerden Heer, myn trage tong verstommen
Als ick op onze Zaele u wil verwellekommen,
En myne Cyther maekt een bevende gheluyt,
Wanneer ick haer aenraeck met een soo swaer besluyt.
Dogh, t'wyl my tot dien eynd de sterckte schynt t'ontbreken,
Uw heuscheyt maeckt my kloeck,uw goedheyt doet my spreken
En mynen moedt versterckt door uw beleeft gesicht,
Doet ryzen myne stem en klincken myn Ghedicht.
Maer siet, soo ras ick my van vreese voel ontslagen,
De vreught in haere plaets doet mynen boezem jaegen;
't Vernoegen dat myn Ziel in uw aenschouwen treft,
Verdruckt myn sprake weer terwyl sy haer verheft.
Wanneer ick mynen mondt tot uwen lof stel open,
Myn springend herte wilt in uw omhelsingh loopen
En volghde ick deze drift waer door het is bekoort,
Ick vloogh u aen den hals, en zeyde niet een woordt.
Ach! al wat u van daegh myn tonghe sal voor-leggen,
Is niet by 't gene wenscht myn minnend' hert te zeggen;
Het wenscht u hier t'ontfaen als Phoebus weerden Vrient,
Het wenscht u soo veel lof als uwe Deught verdient.
Zy wellekom, Mynheer, in deze Reden-zaelen,
| |
| |
Die ghy met uwe Leer en luyster komt bestraelen,
Zy thien mael wellekom in 't Heliconsche Velt,
Dat sigh met volle vreught in uw bestieringh stelt.
O minnaer van Apol en syne Sangh-Goddinnen!
Ghy brenght van daegh met u de vrolyckheyt hier binnen.
Een ieders herte weet van blydtschap geene maet,
Soo ras syn oogh aensiet uw minnelyck ghelaet.
Hoe sult ghy, weerde Man, door uwe drift ontsteken,
Den yver van Apol, in dese School, besweken!
Hoe sal ons uwe min en uyt-ghestorte jonst
Versaemen door de vree en wecken tot de Konst!
Ick swyghe van 't beleydt waer mede ghy sult stichten,
De Schryvers in hun Werck, de Rymers in hun Dichten;
Hier is geen voester-kindt uyt Eratoos Gheslacht,
Dat syn verquickingh niet van uwen Geest verwacht...
Ach! als ghy heden quam den voet hier binnen stellen,
Het Hypocreene vocht dede al myn aders swellen;
Myn herte-bloedt soodt op, myn herssens wierden vol,
Ick voelde in myne Ziel d'inblasingh van Apol.
De wyze Clio scheen my by den arm te vatten,
Terwyl sy Pegasus myn voor-hooft dee bespatten,
En 't Goddelyck gheklanck der Heliconsche Koor
In 't binnenst' van myn hert quam klincken door myn oor.
Dan voelde ick in myn breyn den zelven yver blaken,
Die eertydts Maroos ziel en sinnen quam te raken,
Doen hy op 't vliegend-peerdt met Pallas sporen sprongh,
En voor Octaviaen den brandt van Troeyen songh.
Kost ick, ghelyck dien Helt, met dezen yver wercken,
Hoe soude ick uwen Lof van ieder doen bemercken!
Ick stelde myne maet op soo verheven toon,
Dat sy naer onze kust sou trecken al de Goôn:
| |
| |
Dogh, nu myn veeren my dien hoogen vlucht beletten,
Ick kom myn krancke Lier voor uwe voeten zetten,
Op dat ghy, als myn handt op haere snaeren speelt,
My uwen wyzen Raedt en kennis mede deelt.
Terwyl ick dit van u Eerweerde sal verwachten,
Verzet somwylen hier een weynigh uw ghedachten,
Wanneer ghy in den dienst der siecken af-ghemat,
Door regen, sneeuw en wint naer huys keert uyt de stadt.
Kom rust somwylen hier by d'Hypocreene beken,
En hoor Calliopé, hoor Melpomene spreken;
Soo wordt door haer Gesangh uw diepe sorgh verlicht,
En door uw Reden-kracht Parnassus Bergh gesticht.
Ghy sult daer t'allen tydt een Konste-minnaer vinden,
Die u een zedbaer Vraegh of Raedzel sal ontbinden,
Vereeren een Ghedicht, verheugen met een Liedt,
Het gen, of u behaeght, of Phoebus hem ghebiedt.
Ick wensch van mynen kant, u dickwils daer t'ontmoeten,
En met de soete Tael van Erato te groeten;
Opdat, t'wyl myne tongh van haere gaeven spreeckt,
Ghy, door de reyne min myn koude borst ontsteeckt.
Maer sou ten lesten niet dees aen-spraeck hun verdrieten,
Die wenschten over langh uw by-zyn te ghenieten?
Dit spelt myn Sangh-Goddin: ick swygh Heer Kappellaen,
En laet u ieder een naer synen lust ontfaen.
Wel aen, vernieuwd uw drift, ô blyde Carssouwieren,
Om uwen Yveraer en Mecenaet te vieren,
Onthaelt met spel en Sangh den weerden Heer De Seck,
Wiens luyster heden komt bestraelen uw vertreck.
|
|
Auteursrecht onbekend