Werken. Deel 6

[p. 271]

Gedachten op den Propheet
Davids treur-sangen

tegen den onrechtveerdigen rycken Mensch
tot een nieuwe-jaer geschoncken aen de Deught-minnende zielen⁽¹⁾

Terwyl ick onlanghs lagh voor 't kriecken van de morgen,

Ontwaecken in myn bedt en af-gemat door sorgen,
Wierdt myn gehoor verquickt door eenig soet getier;
Ick luysterde, het was den Koningh Davids Lier.
Het leedt niet langh, of hy begon met syne snaeren,
Gepraemt door Godes Geest syn wyze tong te paeren,
Ten lesten sweegh syn Lier en maeckte geen geluyt,
Doch syne stemme brack in dese woorden uyt.

Wanneer voor mynen Troon en Konincklyck vermogen

G'heel Palestynen lagh gehoorsaem neer-gheboogen,
En Amalec verplet door menigh swaeren strijdt,
Geen troost by Moab vondt, noch by den Amonyt;
Myn geest van sorgen vry, begoste te bemercken
Den op en onderganck der menschelycke wercken;
'k Sagh hoe den boozen wordt op synen tydt gesnoeyt,
Terwyl den goeden mensch in deught en eeren bloeyt:
Wel saligh is den mensch die luystert naer Godts wetten,
En op des Heeren vrees ghewent syn hert te zetten,
't Geluckt al wat hy doet naer synen wensch en lust,
Hy arbeydt met genucht, hy waeckt en slaept gerust;

(1) In de uitgave van 1722 staat bij den titel het jaartal 1700.

[p. 272]

 

Daer kan hem sonder vrucht niet eenen stont ontslippen

 

Den lof des Heeren is ghedurigh op syn lippen,

 

En hoe gheweldigh hem bestormt den fellen nydt,

 

Hy komt vol heerlyckheyt en zegen uyt den strydt:

 

Maer met den boosen mensch en is 't soo niet gelegen,

 

Hy vindt syn hert en ziel bekommert t'aller wegen:

 

Al vloeyt het blinckend gout van Ophir in syn schoot,

 

Al stellen aerde en zee voor hem hun schatten bloot,

 

Al siet hy synen disch ghelaeden met gherechten,

 

Al wordt hy daghelycx ghedient met veele knechten,

 

Al volght hy synen lust, al swemt hy in den wyn,

 

Al vroet hy in 't fluweel, al slaept hy in 't satyn,

 

Al heeft hy naer syn wensch de jonst van groote Heeren

 

Men sal al syn geluck eer langhe sien verkeeren,

 

Terwyl hy op syn goedt al syne hope vest,

 

Terwyl hy met het mergh der Armen wordt ghemest,

 

Het herte-bloet uyt-perst van Weduwen en Weezen,

 

Geen knagingen gevoelt, geen Wetten schynt te vreezen

 

Terwyl hy g'heel den toom aen syne boosheyt geeft,

 

Geen werelts Recht ontsiet, en voor geen Godtheyt beeft,

 

Terwyl hy sonder sorgh tracht syne lust te boeten,

 

Volgt hem des Heeren wraek op d'hiel met trage voeten

 

Sy komt op 't onvoorsienst te midden in den nacht,

 

Sy valt hem op het lyf terwyl hy 't niet verwacht:

 

Ghelooft my, 'k heb ghesien den boosen in syn leven,

 

Ghelyck den Ceder-boom tot in de locht verheven,

 

Vol glory, heerlyckheyt, vermogen en ghesagh,

 

Myn ziele wierdt verbaest terwyl ick hem aensagh;

 

Ick ginck een weynigh voort, door schrick g'heel opghetoogen,

 

En hebbe wederom naer hem gekeert myn oogen,

 

Maer hy en was'er niet: ick socht door 's werelts ront,

[p. 273]

 

En vondt de plaetse niet daer hy te vooren stont.

 

Gelyck een lente-bloem van haeren steel gesneden,

 

Gelyck een wyngaert-vrucht in haren bloey vertreden,

 

Ghelyck een brooze riet door 't onweer neer-ghevelt,

 

Ghelyck het dorre hoey verdrooght in 't open veldt,

 

Ghelyck een duffe smoor ter schouwen uyt-gedreven

 

Ghelyck een spinne-web aen d'hooghste balck geweven,

 

Ghelyck het muftigh kaf gestroeyt rondtom een lyck,

 

Ghelyck een rotte peir ghevallen in het slyck;

 

Soo sal den snooden mensch vervremt van Recht en Reden,

 

Verrast zyn in 't bedryf van syn onrechtigheden,

 

Ghevat zyn in den strick van syne loose daên,

 

Vernedert in syn pracht, en in de sond' vergaen.

 

Ghy die van kindts gebeent' ontfingh de Wet des Heeren,

 

Wacht u van immermeer met boose te verkeeren,

 

En stelt uw herte noyt op eenigh aerdtsche goedt,

 

Want die den Heere vreest is ryck in overvloedt.

 

Hier sweegh den wyzen Vorst, en liet my vol ghepeyzen,

 

Terwyl den nacht begon voor 't sonnelicht te deyzen;

 

Ghy die de werelt volgt, neemt syn vermaningh waer,

 

En prent die in uw hert van 't een in 't ander Jaer.