Tweede muziekboeksken

47.

O tyt seer lustich vol van melodyen,
O smeys saisoen, edel sonder ghenoot
Als ghyt ferfrayt al en doet verblyden,
blijft eylaes! myn herte swaer als een loot.
Duer swaer gepeys sterf ick die doot als die gegriefste!
Dat doet, eylaes! tverlangen groot naer dalder liefste.
Al myn bloet verwalt,
myn zinnekens trueren.
O Iocus! wat salt van my ghebueren?
Het compt my daervoren,
ick salt haer claeghen,
o god cupido! rasch sonder traghen,
laet haer dit oudt cleyn vogelken
myn boetscap draghen.