De godlievende ziel vertoont in zinnebeelden
(1724)–Jan Suderman–
Auteursrechtvrij
[pagina *21]
| |
 | |
Fiat cor meum immaculatum in justificationibus tuis, ut non confundar! Psal. 118. | |
[pagina 22]
| |
XXI.Laet myn hart oprecht zyn tot uwe inzettingen, op | |
OCh mogt ik eens, myn Godt, tot u genaken
Ootmoedigh, en met nêergebogen knien!
'k Wil met myn hant, o Heer, myn hart u biên.
Al is 't niet rein, Gy kunt het reiner maken.
Maer, wilt Gy 't naer dit glas, dit proefglas, keuren,
Dan zal het nooit, myn Lief, die proef uitstaen.
Dan is het nogh met smetten overlâen.
Dan vinde ik al te droeve stof tot treuren.
'k Wil 't quyt zyn, en erken 't niet meer myn eigen.
Ik sta het af, o Jezus, neem het aen!
't Is 't myn niet meer, 't zy 't uwe nu voortaen,
Gy kunt alleen 't naer uwen wille neigen.
O heerelyk verlies! o top van vreugde!
Nu schrome ik niets, dat myne min weerstaet.
O zalig lot, daer ik my zelf verlaet!
Geen dagh, die ooit myn ziel zoo zeer verheugde!
Myn Bruigom heeft myn hart. die zal 't bewaren.
En, waer toe zou 't my dienen? 'k heb geen' wil.
Ik wachte nu alleen, gerust en stil,
Tot Hy zyn liefde aen my koom' openbaren.
Dan geeft Hy my voor dit een beter hart,
Dat allen angst en smart en weedom tart.
|
|