De godlievende ziel vertoont in zinnebeelden
(1724)–Jan Suderman– Auteursrechtvrij
[pagina *19]
| |
Confige timore tuo carnes meas, à judiciis enim tuis timui. Psal. 118. | |
[pagina 20]
| |
XIX.(Het hair) myns vleeschs is te berge gerezen van ver- | |
HOe vreeslyk, o myn Godt, zyn uwe slagen!
Wie kan in zulk een oordeel staen?
Afgryslyk zyn uw felle blixemplagen!
Waer berge ik me om den slagh 't ontgaen,
Den blixemslagh, den slagh van uwe roede?
Myn hairen staen te berge. ik wyk.
Ik val daer heen, van schrik beangst en moede.
Helaes! ik ben maer stof en slyk!
Die staert-star spelt my meerder ongelukken.
Och, och, waer wil dit eindlyk heen?
Ik wil, myn Godt, voor uwe oordeelen bukken.
Hoe wordt myn ziel geprangt van ween!
Houd op! houd op! ik kan 't niet langer velen.
Of, reinigt Gy my dus door vuur,
Zoo gy maer helpt, dan kan 't my niet verschelen.
Verleen my krachten op den duur.
Beur my maer op, geen onweer zal my deren,
'k Zal u, zelfs in de felste smarten, eeren.
|
|