De godlievende ziel vertoont in zinnebeelden
(1724)–Jan Suderman– Auteursrechtvrij
[pagina *9]
| |
Dolores inferni circumdederunt me, praeoccupaverunt me laquei mortis. Psal. 17. | |
[pagina 10]
| |
IX.Banden der helle omringden my, strikken des doots | |
DE strikken van de helle en van de doot,
Een ysselyk gespook, benaeude noodt
En hartewee, en zielverlegenheit,
Zyn als een net my over 't hooft gespreit.
Waer kan ik heen? of is hier dan geen vlucht?
En helpen nu geen tranen, geen gezucht?
Waer is myn hulp? wie redt me? o wee! o wee!
Scheurt niemant dit moortdadigh net in twee?
Kan 't u van 't harte, o Jezus, dit te zien,
En komt Gy my geen' troost nogh bystant biên?
Verlaet Gy my in dezen wreeden angst?
En heeft nu hel en doot aen my een vangst
Die ik alleen aen u had toegewyt?
Myn Heilant koom, koom haestigh, en benyt
De hel dien beuit: och, red my uit den schoot
En armen van deze onverzoenbre doot.
Help me uit my zelve, op dat ik, vry en vrank,
U eeuwigh diene en uwe liefde dank'.
|
|