Logo DBNL
Den wech des eeuwich levens (1622)

Den wech des eeuwich levens

(1622)–Antonius Sucquet–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende

Het XXXII. Capittel.
Van den sesten middel om te Meditatie ende hare begheerten te vermeerderen, oft van de na-volghinghe der Heylighen.

Voorstellinghe der plaetse, ghelijck in 't beeldt.

Ghebedt, als voren.

HEt 1. point. Bemerckt dat den Heere behalven de twee groote lichten in dese wereldt oock ghegheven, heeft seer veel sterren; diesghelijcks dat hy+ behalven Christus ende de H. Mage Maria heeft in de H. Kercke ghegeven de Heylighen, die ons als mede-ghesellen ende leydts-mannen op den wech na het Hemelsch Ierusalem souden dienen. Siet oft ghy haer volght, ende bemerckt, hoe dese veel lijdende ende kloeckelijck de quade geneghentheden verwinnende, ghekomen zijn tot de uyt-nemende deughdt. Ten tweeden, wat eere sy Godt hebben+ ghedaen, verweckende ontallijcke veel menschen door hun exempel om Christus ende sijnen raedt te volghen, blinckende ghelijck den Apostel seght, gelijck lampen in de duystere plaetsen deser wereldt.+ Overloopt hunne schoone victorien, hoe wel moeyelijck, die sy over hunne sielen verkreghen hebben, verloochenende d'eere, de wellusten ende begheerten des vleeschs. Sy zijn ghesteenight gheweest,+ ende door't verslaen des sweerts gestorven; sy hebben omgegaen in schaeps-pelsen, der welcker de werelt niet weerdich en was, in woeste plaetsen dolende op bergen ende speloncken, ende inde holen der aerden: ende dit alle om door de getuyghenisse des gheloofs beproeft ghebonden te worden, ende de deughdt te verwerven. Ende voorwaer met goeden recht: want aenghesien de deughdt soo uytnemende is, wat wonder is't, indien de goede menschen soo groote neersticheydt ende arbeydt doen in eeuwighe dinghen, als de wereldtsche menschen doen om verganckelijcken rijckdom te verwerven?

Het 2. point. Bemerckt dat de Heylighen (gelijck+

+den Apostel spreeckt) ons gelijck hebben gheweest. Elias (seght hy) was eenen mensch ons ghelijck, gevoelende het lijden, voorwaer sy waren van eene stoffe, onderworpen door de wet der menschelijcker naturen de selve ellenden des lichaems ende sielen, ende siet, hoe veel van hun eerst hebben gheweest groote sondaers, gelijck Mattheus, Saulus, Magdalena, ende hoedanighe sy daer naer door de gratie voor+ Godt gheworden zijn. Ende dat een-ieghelijck bekenne hoedanich den mensch is, door de nature, ende wederom hoedanich ende hoe groot hy door de gratien kan wesen. Ende en aen-merckt niet alleenlijck de sonden, die veel Heyligen voor hunne bekeeringe, maer oock die sy na de selve gedaen hebben, als Moyses, David, Petrus; ende neemt hier uyt oock uwe ellende ende de Godlijcke bermherticheyt. Gaet daer na voordts ende siet hoe groot sy voor Godt gheworden zijn, hoe getrouw, vroom, verduldich, ootmoedich, Godt minnende, ende verghelijckt uwe kleyne ende krancke deughdt met hune deughdt.+ Thoont (seght Godt tot Ezechiel) aen 't volck van Israel den tempel, ende laetse beschaemt worden van hunne boosheden, ende laetse dat gestichte meten, ende laetse hun schamen van alle de dingen, die sy gedaen hebben; maer wat is den tempel anders+ dan ghelijck den H. Gregorius het selve uyt-leght, het leven der Heylighen, die den Heere ons heeft+ ghestelt tot een exempel, die waerachtelijck wonderlijck is in sijne Heyligen? Voor al stelt voor oogen voor alle de Heylighen, de alder-heylichste maghet Maria, als een voor-beelt van alle heylicheyt ende Godtvruchticheydt. Want sy is de vrouwe gekleet+ met de sonne der recht-veerdicheydt, in de welcke Godt heeft ghestelt sijn tabernakel: want ghelijck+ S. Thomas seght, de siele aen schouwende de volmaecktheydt der sonne kan klimmen tot de Goddelijcke volmaecktheden: insgelijcks beschouwende+ de vol-maecktheden van Maria ende hare heerlijcke deughden, sal sy komen tot eene wonderlijcke kennisse Godts. Ten tweeden, bemerckt dat sy soo niet voor-komen en zijn gheweest van Godts gratie, dat sy sonder arbeyt gekomen zijn tot de deught;

want sy hebben de gaven van de Godlijcke mildtheydt met veel waken, strenghicheden, ende by-na met een gedurich ghebet verkregen: ende hoe onbetamelijck dat het is te betrouwen dat wy de selve ledich zijnde, oft met veel doende souden verkrijghen, in dien wy ons by hun wilden ghelijcken. Den H. Bonaventura maeckt de alder heylichste+ maghedt aldus sprekende tot eenen mensch: Weet voor-sekere, dat ick my-selven voor soo sondich ende slecht ende onweerdich van de gratie Godts achtede ghelijck ghy, daerom eyschte ick soo wel gratie als de deughdt. Dochter ghy meynt, dat ick all de gratie, die ick hadde, gehadt hebbe sonder arbeydt, maer 't en is alsoo niet. Iae ick segghe u, dat ick gheene gratie, gave oft deught van Godt ghehadt en hebbe sonder arbeydt, maer met ghedurich ghebedt, vierighe begheerte, diepe devotie, veel tranen ende groote benoutheydt, sprekende, ende prysende al dat hem behaeghde. Weet voor-seker, datter geene gratie en komt in de siele dan door 't ghebedt ende kastijdinghe des lichaems. Ten derden, bemerckt hoe sorgh-vuldich de Heylighen gheweest zijn, om te soecken ende waer te nemen oock de minste behulpselen der deughden: Hierom bedwongen eenighe door een eeuwich voor-nemen, hunne tonge, eenighe d'ooghen, eenighe de handen. Want die+ kleyne saken versmaedt, sal allenghskens af-vallen, ende daer is dick wijls meer perijckels om de slappicheydt in kleyne, dan in groote sonden.

Het 3. point. Bemerckt ten eersten, met hoe groote+ volherdinge de Heyligen van hun eerste kintscheyt af voort-gegaen zijn in den loop der deughden; want hy alleen sal salich zijn, die volhert sal hebben tot den eynde toe. Ten tweeden, hoe sy de deugt verkregen+ hebben, te weten gebruyckende Godts gratie, ende en laten de hunne talenten niet ledich liggen; soo hebben sy dagelijcs verworven vermeerderinge der gratien ende alsoo is hunne voet-pat gelijck een blinckende licht gewassen tot den volmaeckten dach. Verhopt+ dese oock van den Heere, ende volght naer de beste+ salvinghe. Ten derden, bemerckt hoe sy door eene fraye sterckheyt doorgaen hebben het hoochste der

deughdt, ende verwonnen alle beletselen, ouders, rijckdommen, kinderen, quade gheneghentheden, ende op eenen tijdt vol-brocht veel tijden. Verkiest ghy oock de beste manier des levens, de ghewoonte sal die ghenoegelijck maken; ende over-leght dit neerstelijck. Maer gaet tot Godt den Vader, ende offert hem den lof van geheel 't hemelsch heyr, ende d' arbeyden, die de Heylighen voor sijne liefde hebben verdragen, voor al de alder-vierichste liefde van de Moeder Gods, in de welcke hy vander eeuwichheydt sijn behagen heeft ghehadt, ende door dese bidt om gratie, die u noodich is om hun na te volghen, roept aen hunne voor sprake, die niet alleenlijck seer begheeren uwe salicheyt, maer oock uytnemende heylicheydt. Bedanckt Godt voor hunne glorie, ende biedt hun gheluck van de selve uyt gheheelder herten.

Ghebedt om te verwerven naer-volghinghe der Heylighen.

+O Salich-maecker der wereldt, ghy zijt wel den wech, de waerheydt ende het leven ende onsen leydts-man in dese onse pelgrimagie tot d'eeuwicheydt, die noyt her-haelt en kan worden: maer ghy hebt my oock de Heylighen in den selven wech ghegheven tot leydts-mannen ende mede-ghesellen. Ick bidde u dan door het binnenste uwer bermherticheydt, dat ghy my wilt gratie gheven, op dat ick hun kloeckelijck mach volghen in waerachtighe ootmoedicheyt, liefde ende andere deughden, die uwer alder-heylichsten wille ende mijnen roep van my vereyscht. Ick ben beschaemt Heere Iesus, dat ick tot noch toe soo schoone exempelen hebbe versuymt, ende uwe seer heylighe in-spraken, die my hadden behooren te trecken in de soeticheydt van uwe salven. Eylaes! Wat isser dat my van den voet-padt der deughdt kan trecken, ende dwinght ter sijden de gaen, als my voor lichten soo veel door-luchtighe menschen, die ghestiert zijn, niet van dese wereldt, maer van den heylighen Gheest? Och oft ick nu eene ghenoechte kreghe om met hun, eenen ooghen-blick kloeckelijck te strijden, die seer begheere met hun te

regneren ende u te loven? VVant in-dien ick nu bloo en vervaert ben in den strijt; hoe schandelijck sal't dan voor my zijn+ met soo glorieusen kamp-vechters te verschijnen voor u mijnen Koninck ende mijnen Godt! Ick begheere dan o Heere voort-aen soo mijn leven aen te stellen, dat ick in de teghen-woordicheydt uwer Heylighen ende van uwe Goddelijcke Majesteyt niet beschaemt en worde, noch oock als ick sal moeten spreken tot mijne vijanden in de poorte, in den uyt-ganck van dit leven. Voorwaer ick stof ende betrouwe op uwe oneyndelijcke goetheyt, dat ghy my uwe gratie niet en sult weygeren, op dat ick met deughden N. verciert draghe uwen name, ende trecke ende bekeere de sielen tot u, op dat die met my u in den hemel moghen loven ende glorificeren, van de welcke ghy nu om mijne ende uwer dienaren ghebreken ghelastert wordt. VVant eenen dienaer heeft waerachtelijck gheseydt, dat d' Apostelen de wereldt bekeert hebben, niet dat de wonderlijcke teeckenen hun wonderlijck maeckten, maer het versmaeden der rijcdommen, verachtinghe der glorien, ende ontlastinghe van alle saken deser wereld.

O alder-salichste Maghedt, ick bidde u verhoort mijne ghebeden, die ick heden voor u uyt-storte, op dat ghy my, welcken den Heere Iesus uwen Sone hem gheweerdicht heeft met Ioannes te bevelen, vvilt vervverven cieraet van alle deughden, versmadenisse van alle menschelijcke saken, suyverheydt der herten ende des lichaems, oodtmoedicheydt ende liefde.

O salighe sielen, dien nu dese eeuvvighe salicheydt is ghejont, aensiet my uvven broeder, die noch ben doende pelgrimagie in de plaetse des schrooms ende vvoeste vvildernisse, op dat ick u soude moghen naer-volghen.

O heyligen Enghel mijnen bevvaerder, die in den spieghel van de seer klaer-blinckende Godtheyt voorsiet mijne perijckelen, va, ende d' oorsaken der selver: ick bidde u helpt mijne ghebeden, ende stiert my op den goeden vvech, op dat het u niet en verdriete, ende u niet en bedroeft, dat ghy my bevvaert, waer in der eeuvvicheydt mooght verblijden.

O mijne Patroonen NN. omringhel my van alle kanten met uvve hulpe teghen de vyanden, die op my vallen, op dat+ gheen quaedt tot my en kome, ende gheen gheessele en ghenake aen mijn tabernakel. VVant den Heere heeft hem gevveerdicht sijne Enghelen ende u te bevelen, dat ghy my in alle mijne vveghen soudt bevvaren. Komt dan alder-sterckste vechters tot mijnder hulpen, op dat ick door uvve hulpe mach sien vvrake over mijne vyanden gheschieden, ende met u in der eeuvvicheyt mach loven ende glorificeren onsen Heere in 't landt der levende. Amen.

Pracktijcke om der Heylighen te eeren.

+D' Eerste. Over-leest neerstelijck de levens der Heylighen, ende daer en boven vergadert verscheyden exempelen der deughden, ende over-leght dickwijls in uwer herten eenich schoon exempel, dat bequaem is tot het besonder onder-soecken der conscientie ghenaemt Examen particulier: want dit is eene krachtige medecijne ende remedie, ende als eenen wel-rieckenden appel, om de krachten der sielen te moghen vermaken.

De tweede. Arbeydt oock in u te maken eene gelijckenisse der manieren ende deugheden van eenigen heylighen Patroon. hier toe vermaent ons den Apostel+ segghende: zijt mijne naer volghers, ghelijck ick Christi naer volgher ben.

De derde: Lest het leven van uwen Patroon van de maendt, neerstelijck, ende ver-eert hem door het naervolghen van eenighe deught, ende begheert tot de selve sijne bijstant, ende maeckt een tafelken van alle uwe patroonen op dat ghy en de ure uwer doot hunne hulpe mooght begheeren, ende vrienden hebben om aen te roepen.

+De vierde. Men vint eenighe die de chooren der Heyligen bedeylen op elcken dach van de weke, aenroepende des Sondachs de chooren der Engelen, des Maendaeghs S. Jan den Dooper, des Dijsdaeghs de Patriarchen ende Propheten des Woensdaeghs d'Apostelen, des Donderdaeghs de Martelaren, des Vrijdaeghs de Consessoren, des Saterdaeghs de Maeghden. Maer

men moet voor al dick-wijls aenroepen de Koninginne der hemelen, ende S. Michiel den Prince der hemelscher heyr-scharen, met den Enghel onsen bewaerder.

De vijfde. De oeffeninghe der ghener, die de eere der Heylighen bedeylen op alle uren van den dage, is oock loffelijck.

Schiet-Ghebedekens.

BEmint den Heere alle sijne Heyligen, want de Heere sal+ de waerheyt versoecken, ende over vloedelijcken betalen de ghene die hooverdije bedrijven.

Doet mannelijck ende laet u herte versterckt worden alle+ die in den Heere hopt.

Een weynich is beter den rechtveerdigen, boven veel rijck-dommen+ der sondaren.

Maer de rechtveerdighe sullen d'aerde erven, en sullen op die+ woonen in de eeuwe der eeuwe.

Bewaert de onnooselheydt, ende siet de rechtveerdicheydt,+ want het zijn de bevelinghen van den vreedsamighen mensche.

 



illustratie


Vorige Volgende