Olympische Spelen;
Olympische Spelen; vierjaarlijks terugkerende wereld sporttournooi. De oorsprong van de Olympische Spelen gaat terug tot het Griekenland uit de oudheid. De tijd van de oude Griekse goden en helden. Over het ontstaan van deze spelen bestaan er verscheidene legenden.
| - | De ene zegt dat oppergod Zeus sportwedstrijden in Olympia instelde, nadat hij zijn vader Kromos verslagen had bij hun strijd om de heerschappij over de wereld. |
| - | Een andere legende verhaalt dat de held Heracles, afkomstig uit Kreta, werkte als oppas van de jonge Zeus. Heracles organiseerde hardloopwedstrijden tussen Zeus en diens vier broers. Uit deze wedstrijden moeten de Olympische Spelen zijn voortgekomen. |
| - | De derde legende geeft aan dat Heracles koning Augeas versloeg tijdens een oorlog en als dank stelde hij deze spelen in. |
| - | Tenslotte meent de vierde legende dat Heracles, de zoon van Zeus, de vuile stallen van koning Augeas van Els opruimde en toen hij klaar was, wilde Augeas hem niet betalen. Heracles doodde Augeas en om de overwinning te vieren organiseerde hij met zijn vier broers een snelloop, waarbij een afstand van 600 maal de lengte van zijn voet moest worden afgelegd. |
Een meer menselijke en aannemelijke verklaring over het ontstaan van de Olympische Spelen kunnen we zoeken in de wijdingsdiensten welke de vorsten en oorlogshelden van de verschillende Griekse staten hielden om hun gesneuvelde of gestorven strijdmakkers te herdenken. Zo ontstonden in alle Griekse staten de spelen als sportieve evenementen met een godsdienstige inslag. Vanal deze spelen waren die ter ere van de koningszoon Pelops in Olympia de belangrijkste in heel Griekenland. Deze wedstrijden werden al rond 1500 vóór Christus georganiseerd.
Let wel, deze spelen waren nog geen Olympische Spelen, daar ze nog in verschillende staten werden gehouden. De eerste aantekeningen waarvan we zeker kunnen zijn, namelijk op grond van de namenlijst van winnaars, stammen uit 776 vóór Christus. De sportwedstrijden van dat jaar werden door koning Iphitos uit Ellis georganiseerd in het heilig woud Olympia. Het sportieve gedeelte van het feest te Olympia moet oorspronkelijk maar uit één wedstrijd bestaan hebben, namelijk uit één ronde hardlopen in het stadion over een afstand van 192,27m. Vermeldenswaard is dat de atleten naakt aan de start moesten verschijnen. Dit is dan ook de reden waarom vrouwen op straffe des doods niet in het stadion mochten. Merkwaardig is ook dat de arbiters van deze spelen niet gewapend waren met fluitjes en vlaggetjes en ook niet met gele en rode kaarten, maar met stevige stokken. Wie bijvoorbeeld bij een wedloop te vroeg startte kreeg met die stok een aantal klappen.
Volgens de geschiedkundigen waren de succesvolle deelnemers uit de oudheid Leondis uit Rhodos (12 maal winnaar), Asrijdeos uit Kroton (8 maal winnaard) en Milon uit Kroton (6 maal winnaar). Vermeldenswaard is dat deze Milon met zijn 17 jaar de allerjongste winnaar van de felbegeerde olijftak moet zijn geweest.
Milon wordt beschouwd als de pionier in gewichtstraining. Deze Olympisch kampioen bediende zich van een simpel, maar effectief oefenprogramma. Volgens de legende nam Milon een kalf op de schouders en droeg het overal met zich mee. Naarmate het kalf groeide en zwaarder werd, werd Milon sterker. Later droeg hij de os over de volle lengte van het stadion te Olympia, een afstand van zo'n 200m.
Vanaf één maand vóór het begin van de Olympische Spelen tot iets na de afloop heerste er een wapenstilstand tussen de zo vechtlustige Griekse staten om de deelnemers in staat te stellen hun reis naar Olympia te ondernemen en ook weer veilig naar huis te kunnen terugkeren. Anders was dit echter in 1916, 1940 en 1944 toen door de wereldoorlogen de Moderne Olympische Spelen niet konden worden georganiseerd.
Nadat de Olympische Spelen in de vlakte van Olympia ruim 1200 jaar regelmatig om de vier jaar werden gehouden, werden ze in het jaar 393 afgeschaft door de Romeinse keizer Theodosus, omdat hij de Olympische Spelen als heidens beschouwde.
Halverwege de vorige eeuw gingen vooral in Europa stemmen op om de oude Spelen te doen herleven. Een rijke Griek; Evangel Zappas, zag er wel wat in, founeerde een hoop geld en in 1859 werden in Athene de eerste ‘Pan Helleense spelen’ georganiseerd, maar dan alleen voor Grieken.
Op 25 november 1882 uitte baron Pierre de Coubertin, die in opdracht van de Franse regering belast was met een onderzoek naar de lichamelijke opvoeding, zijn bezorgdheid over de ontwikkelingskansen van de jeugd en hij legde er toen al de nadruk op dat de ontwikkeling van de sport een belangrijke bijdrage zou kunnen betekenen voor de vorming van de jongeren. Hij bepleitte de stimulering van de sport op school en in Frankrijk en uitte denkbeelden over het doen herleven van de oude
Auteursrechtelijk beschermd