Hockey:
Hockey: Als er een tak van sport is geweest die maar niet kon aarden in Suriname, dan is het zeker wel de hockeysport. Op maandag 13 januari 1930 organiseerde men een vergadering met als doel een hockey club op te richten en de hockeysport te introduceren. Deze poging mislukte door de zeer geringe opkomst.
In mei 1934 had men meer succes en de oprichting van de eerste hockeyclub: de Surinaamse Hockey Club, was een feit in Suriname.
Het bestuur van deze vereniging was als volgt: D. Samson (voorzitter), mej. L. Boschreitz (secretaris), Brook (penningmeester) en de commissarissen F. Eliazer en R. Samson. Desondanks had de Surinaamse Hockey Club geen lang leven.
In januari 1937 werd voor de derde maal een poging gedaan de hockeysport te introduceren in Suriname. De vereniging Kwiek werd opgericht en men bestelde verscheidene benodigdheden uit Holland. In maart 1937 arriveerden deze spullen en in de week van 5 april 1937 startte men o.l.v. Rik Anijs met de training. Hoelang deze vereniging heeft bestaan is nu niet bekend, maar vermoedelijk heeft zij haar laatste adem tijdens de oorlogsjaren uitgeblazen.
In 1948 werd wederom een poging gedaan de hockeysport leven in te blazen. Tijdens een bijeenkomst in Het Park werd de hockeyvereniging ‘Paramaribo’ opgericht. Dit vond op zondag 28 november 1948 plaats.
De leiding van ‘Paramaribo’ was in handen van een werkcomité dat uit de volgende heren bestond: J. Chr. Crena-Uiterwijk (voorzitter), Ivan de Vries (secretaris), H.W. Stol (penningmeester), H. Larijn en P.L. Laurey (commissarissen). De oefendagen waren gesteld op donderdag en zaterdag en getraind werd op het terrein van de militairen aan de Gemenelandsweg.
Langzaam maar zeker groeide de belangstelling voor de hockeysport en op maandag 1 september 1952 was het al zo ver dat op het NGVB-terrein een A en een B-elftal het tegen elkaar opnamen.
In het A-elftal zaten er spelers met ruime ervaring, goede balcontrole, goede sticktechniek en een behoorlijke dosis wedstrijdroutine zoals: Mungra, Strang, Kuenen, Wolff, Binnendijk, van de Wal, Pols, Borstlap, Lammers, van Marken en Menajan.
In het B-elftal zaten er jonge spelers zonder noemenswaardige ervaring, die echter veel sneller en enthousiaster waren, zoals Sanichar, Chandansing, Haime, Suleman, van Aals, Monpelier, Budhulall, Mitrasingh, Sletering, Ramdas en Leysner.
Op 8 oktober 1966 werd een hockeywedstrijd gespeeld tussen Paramaribo en een combinatie van de leden van Snellius, Oase, HMS en de Troepenmacht. In een vorige ontmoeting verloor Paramaribo met 2-5, maar ditmaal waren de jongens van pater Querido op revanche uit en wonnen met 2-1.
Paramaribo werd vertegenwoordigd door Tjin A Tsoi, W. Biervliet, Haime, Tjin A Sjoe, Mans, Sloot, Banwarie, Panday, Blaker (keeper), Gusi en de Vries.
Aangetekend dient te worden dat pater Querido een verwoed hockeyspeler was, die in 1932 in het nationale elftal van India had gespeeld. In 1932 werd India Olympisch kampioen op het onderdeel hockey.
Regelmatiger werden hockeywedstrijden georganiseerd en langzaam groeide de belangstelling voor deze tak van sport. Deze groei resulteerde op zaterdag 5 augustus '67 tot de officiële opening van de eerste hockeycompetitie in Suriname. Deze opening vond op het veld van het politie opleidingscentrum te Zorg en Hoop plaats. Er werd eerst tussen twee damesploegen, te weten wit en blauw, een wedstrijd gespeeld.
Voor Wit kwamen op het veld: De Kok, Havenier, Mathieu, Bles, Verhoef, Gerhards, Tjon, de Jong, de Hartog, van der Sterren en E. van der Giessen.
Voor Blauw kwamen op het veld: Sallons, Steenbeeke, Resida, Kreffer, Jens, Bijman, Blaas, Berenos, van der Sterren, Jonker en Niedander.
Bij de heren waren eveneens twee ploegen genaamd Wit en Blauw. Voor Wit kwamen in het strijdperk: Sallons, Ghazie, Mathieu, de Hartog, de Vries, van Haselen, Sloote, Tjon A Man, van Aalst, Biervliet en Abdoelkhan. Blauw werd vertegenwoordigd door Bles, Banwari, Panday, Beurskei, Sorgdrager, Lucassen, Koerner, Leistekow, Schotz, de Groot en Reyme.
Aangetekend kan worden dat in het team van Blauw vier Nederlanders als gastspelers deelnamen. Blauw won met 2-1.
Op zondag 12 augustus 1967 werd een aanvang gemaakt met de eerste hockeycompetitie om het landskampioenschap. De verenigingen die hieraan deelnamen waren Paramaribo-A, Paramaribo-B, MCH I, MCH II en Tris. Gespeeld werd in een twee ronden competitie, waarin de verenigingen elkaar tweemaal ontmoetten. Tris behaalde na 7 wedstrijden 12 punten en was onbereikbaar voor de overige deelnemers en werd de eerste hockeykampioen van Suriname.
In het kader van de sportweek werd op zondag 1 september 1968 op het Oranjeplein (nu Eenheidsplein) om 4.30 uur een hockeydemonstratie georganiseerd. Een combinatie van Paramaribo, MCH en Tris nam het op tegen het nationale elftal. Het lag namelijk in de bedoeling dat in het weekend van 6-8 september 1968 de Surinaamse Hockey Bond in oprichting een vertegenwoordigend elftal uit Guyana zou ontvangen. De hockeydemonstratie had daarom ook tot doel het eerste nationale hockey-elftal van Suriname te testen.
Auteursrechtelijk beschermd