De triumph der vryheid

[p. 57]

Elfde tooneel.

De voorigen, de vries.

julia, met verwondering.

Zyt gy 't de Vries?

de vries.

Helaas! vriendin gy ziet

Een diep rampzal'ge in my, die 't Engelsch rot ontvliedt,
Ik ben een vluchteling, dien alles is ontnoomen; -
Die niets meer heeft, ik zelf ben naauw den dood ontkoomen,
'k Ben van myn' Zoon, myn huis, myn veê, myn goed beroofd;
Myn zwakke levenskracht, myn moed is uitgedoofd;
Gy weet myn' ouderdom, gy ziet myn gryze hairen,
ô Niets weêrhield het woên diens woesten hoop barbaaren,
Myn hart is overkropt door 't zien dier euveldaân.
'k Ben afgemat.

julia tegen eduard.

Gy moest zo lang wat speelen gaan.

Eduard gaat heen.