De triumph der vryheid

[p. 30]

Negende tooneel.

de voorigen.

Sincerus.

Die man is trotsch, schoon hy den storm op 'tfelst ziet woeden,
Hy beeft niet voor zyn lot, in 't wrangst der tegenspoeden.

aristocratus.

Zyn moed komt my op nieuw als hoogst gevaarlyk voor,
Hy geeft aan niets, dan aan zyn Vryheidsmin gehoor;
Hy heeft zyn schuld bekend - wy moeten hem maar straffen,
Wy moeten aan de wet haar billyke eisch verschaffen; -
Zy eischt zyn' dood! - daar hy een oproer heeft bedoeld,
Zyn straf zy niet vertraagd - eer 't volk nog sterker woelt -
Ons blyft geen keuze meer, hy moet zyn hooft verliezen,
Wy moeten ons behoud in zynen dood verkiezen,
De tyd is kort - want daar het Fransche heir verwint,
Zo krygt de burger moed, wyl 't vrienden in hen vindt,
Wy moeten morgen vroeg weêr by elkandren koomen, -
Helaas! 'k ontveins het niet - wy hebben veel te schroomen!..
'k Gelast den Schout, dat hy aan 't huis van Vryhart gaa,
Al zyn papieren eisch - wy zien die morgen naa,
We ontdekken dan veelligt nog groot're gruwelstukken,
Vaarwel myn heeren! denk dat burgers ons verdrukken!

Hy gaat en de anderen volgen.
Het tooneel verandert in eene kamer in het huis van Vryhart.