die alle vreede tyrannie van haeren vader Elias, Coning van Missinen, tryumphantelyk wederstaen heeft, en om de vervolginge syns dochters van den roomschen Keyser ten stryde gevraegt, wierd door Godts bestieringe overmeestert, en in banden gesteld zynde, ten lesten door syn dochter Eufemia tot het catholyck geloove gebracht word, tragi-comédie.
Les Minnaers van Retorycke jouent quatre fois, du 15 au 23 août 1762: Zegenpraelende geloof naer menigvuldige vervolgingen over 't christendom, om de sonden en boosheden door den vreeden tyrannelyck Silien Soliman, turckschen Keyser, die door syn vreedheyt dreegde 't geheel christendom te vernietigen, maer door het gebedt van syn heyligheyt Pius den V ende christenen monaercken, hun waepen, ende met vasten en gebeden tot Maria van den heyligen Roosencrans hunnen toevlucht nemende, is de goddelycke gramschap versoent geworden, alsoo is de moeder Godts als eene bermhertige moeder verschenen in de locht, tot bystandt van haere kinderen, haeren zegen gevende over Don Juan van Oostenryck met alle de christene Princen, de welcke met dapperheyt den Turck syn aengevallen, ende hem ten gronde verslaegen, tragi-comédie dédiée au duc Charles-Conrad-Albert d'Ursel.
Les Liefhebbers van Rethorica jouent cinq fois, du 15 au 26 août 1770: Tersides en Amurath. Même dédicace.
Les Konst-leerende minnaers van Rethorica exhibent onze fois, du 18 mai au 13 juillet 1783: Cobonus en Peccavia, tragi-comédie dédiée au duc Guillaume-Joseph-Léonard-Vital d'Ursel.
Les Leersuchtige minnaers van Rethorica donnent cinq fois, du 7 au 28 avril 1785: Theodoricus en Angela, tragi-comédie nouvelle pour la localité. Dédicace identique.
Les mêmes Leerzuchte minnaers van Rhetorica exhibent cinq fois, du 14 au 28 août 1794: Den onversoenbaeren haet, opgetogen tegen de Christenen, alsmede de onmenschelyke vreetheyd uytgevrogt door den presidenl Urbanus, op de heylige maghet Theodosia, alsook den onverwinnelyken haet tegen het christen geloove van den Keyser Deocletianus, almede de bekeeringe van de ouders van Theodosia, tragédie. Même dédicace.