Luimige poëzy

[p. 190]

Huwlijks-liedjen.

Wijze: Wien Neêrlandsch bloed in d' adren vloeit.

Wien zuiver 't bloed door de aadren vloeit,

Van lagen wellust vrij,

Wiens hart voor liefde en huwlijk gloeit,

Verheff' den zang als wij:

Hij stell' met ons, vereend van zin

In 't hartig maatgeluid,

Het welgemeende feestlied in,

Voor Bruidegom en Bruid.

Kupido, op zijn rozenthroon,

Door al wat leeft vereerd,

Houdt gunstig ook naar onzen toon

Het heilig oor gekeerd.

Hij geeft ook vast, na 't dichtrenkoor,

Wier feesttoon hooger klom,

Ons rond en hartig lied gehoor

Voor Bruid en Bruidegom.

[p. 191]

 

Stort uit dan, Vrienden, eens van zin,

 

Dien overdierbren kreet:

 

Hij telt gewis een deugd te min,

 

Die liefde en echt vergeet;

 

Hij gloeit voor mensch en broeder niet,

 

Die thands zijn' wensch niet uit,

 

Of koel blijft bij het hartig lied

 

Voor Bruidegom en Bruid.

 

 

 

Ons klopt het hart, ons zwelt het bloed,

 

Bij 't rijzen van dien toon;

 

Geen ander' klinkt ons vol gemoed

 

Ons kloppend hart zoo schoon:

 

Hier smelt het eerst, het dienst belang

 

Van waar men samenkom,

 

Tot een gevoel in d' eigen' zang

 

Voor Bruid en Bruidegom.

 

 

 

Bescherm, Kupied! bewaak den grond

 

Waarop het Bruidspaar gaat;

 

De plek waar hunne wieg op stond

 

Waar nu hunne echtkoets staat.

 

Wij smeeken van uw trouwe hand,

 

o Dierbre Godenspruit!

 

Bescherming voor den huwlijksband

 

Van Bruidegom en Bruid.

 

 

[p. 192]

 

Bescherm, Kupied! hun huwlijksthroon,

 

Op reine trouw gebouwd,

 

En blinke altoos hun huwlijkskroon

 

Nog meer door deugd dan goud.

 

Steun iedren stap door hun gedaan

 

In Hymens heiligdom,

 

En schenk uw heil op al de paân

 

Van Bruid en Bruidegom.

 

 

 

Van hier, van hier, wat wenschen voedt

 

Voor dezen dag alleen:

 

In ons gevoel blinkt nog een goed

 

Door nacht van jaren heen.

 

Als eens het nu gelukkig paar,

 

Omringd door menig spruit,

 

Weêr, na nog vijf en twintig jaar,

 

Zal Bruîgom zijn en Bruid.

 

 

 

Dring' luid, van uit ons feestgedruisch,

 

Die beê uwe ooren in:

 

Bewaar, Kupied! bewaar hun huis

 

En heel hun huisgezin.

 

En zij op 't zilvren feest den zang

 

Hun even wellekom:

 

Bewaar, Kupied! nog jaren lang

 

De Bruid en Bruidegom.