Otthoman ofte kort begryp der levens vande Turcksche keyzers, t' sedert Otthoman den I. tot Mahomet den IV. Teghenwoordigh regeerende

[p. 52]

Selim II. van dien naem, soon van Soliman, XV. keyser der Turcken.

't Jaer 1566.

DEn Vorst mach zich geluckigh noemen, aen wien de natuer ghegheven heeft, ofte door een lanck ghebruyck verkregen heeft, goede ghetrouwe dienaeren ende bewint-hebberen, de eerste hem met verstandt ende woorden, ende de tweede hem met de wercken behulpsaem zijnde. Sulck eenen heeft gheweest Sultan Selim, want schoon hy een Vorst was tot sijne wel-

[p. 53]

lusten genegen ende die meer hieldt van het glaesen ghevecht in een festyn als van metten Sabel in eenen veldt-slagh om-te-gaen, en wiens treffelijckste oeffeningen waeren met sijne vrauwen ende by-slaepsters in een Serrail te handelen; niet-te-min de grootachtinge de welcke bekomen hadde den grooten Soliman, hadt in het verstandt soo van sijne Ondersaeten, als vande vremdelingen sulck een weerdigh gevoelen in-gedruckt, soo van desen Keyser als sijnen Staet, dat dit tot sijnen Soon overginck, die zich daer-van wist te dienen, ende de selve t'sijnen voordeele te behouden door de voorsichtigheyt, ende goedt beleyt van dien wijsen Staets-dienaer Mehemet sijnen eersten Visir, ende door de manhaftigheyt van Mustapha, Occhiali, Sinam ende andere groote Velt-oversten die hem inden meerderen-deel van sijne onderneminghen geluckigh maeckten. Zijnde tot de Heerschappye ghekommen het eerste dat hy aenvinck, was door den raedt van Mehemet, vrede te maecken met den Keyser Maximiliaen, om sijne Krijghs-lieden wat te verquicken, de welcke af-ghemat waeren door de voorgaende velt-stryden: Occhiali niet-te-min niet naer-laetende van te loopen lanckx de kusten van Barbarien, die soo veel te weghe brenght dat hy zich meester maeckt vande Stadt van Thunis, tot vergheldinghe van welcken hy wordt Koninck van Argel gemaeckt, doet eenen aenslagh op de vestingh van Constantinopel vertreckende, vecht voorspoedighlijck jegens de Galleyen van Maltha, ende onderneemt het veroveren van het Eylandt ende Rijck van Cyprus, onder het beleydt van sijne Bassas Mustapha ende Piali, de welcke stormender-handt in-nemen Nicosia, Hoof-stadt van het Rijck, ende dwingen die van Famagusta zich over-te-gheven, vermeesterende het overigh van dat Landt, ende brenghende dit

[p. 54]

Eylandt eertijts toe-geheylight aende Goddinne der welusten onder het gebiedt van eenen gantschen wulpschen Vorst, sonder dat het Christen Legher hun in het minste verhinderde. Occhiali daer-en-tusschen stroopende op alle de Zeën van Candia, Zante, Cephalonia, van Dalmatien ende vanden Golpho van Venetien, al-waer hy met de hulp van Achomat Bassa ende van Caracussa in-nam de Steden van Canissa, Dulcigno, Antinari, Lisne, Brucia, de Eylanden van Dalmatien, ende meer andere inden Golpho van Venetien geleghen: maer naer soo veel voor-spoets verloor hy dien soo beroemden Zee-slagh vande Golphe van Lepante, Haly-Bassa zijnde Generael van sijn Legher, ende Don Iean d'Austria, van dat van het H. Verbondt, ofte Lique: niet-te-min de Christenen niet hebbende in-gevoordert hunnen voorspoet ende geluck, hy maeckt Vrede, gantsch t'sijnder voordeel met de Venetiaenen: ende hebben verlooren de Steden van Thunis ende Biserte, wierden weder-ghewonnen onder het beleyt vanden selven Occhiali ende Sinam Bassa, met het stercke Fort van Goulette, het welke sy ter aerden af-wierpen; ende hebbende op alles goede ordre ghestelt, keerden weder ende quamen zeghen praelende binnen Constantinopel: maer de saecken in het beginsel en geluckten al-soo niet in Moldavien ende Wallachien; want den Vaivoda Ivo bequammer seer groote victorien teghen de Turcken; niet-te-min wierdt hy in het lest door een van sijn Stadt-houders verraeden, ende aen de Turcken gelevert zijnde vermoorden hem, ende verwoesteden by-naer geheel Wallachien. Selim sich siende, soo het hem docht, boven windt, wilde wederom den gesworen Vrede met de Venetiaenen breken ende onder-nemen op het Eylandt Candia; maer den loop van sijne eersucht wierdt met sijne doodt op-geschorst, den welcken stierf inde Maent van Dec. in't jaer ons Heeren 1574. vande Hegire 981. wesende Paus Gregorius, Maximilianus Keyser, ende Henricus den III. Koninck van Vranckerijck, hebbende gheregneert 8. jaeren ende geleeft 47.