ren ter hulpe ghekommen; hy ginck aen den Oorlogh teghens Susam Despote van Servien, ter oorsaecken vande schoonheyt vande Vorstin sijne Dochter de welcke hy ten houwelijck nemen wilde (ghelijck als hy hadde) de overhandt bekommen hebbende. Carathin den grootsten Veldt-oversten van sijnen tijdt, won hem de Steden Cherale, Seres, Marolia, ende het beroemde Thessalonica, dwinghende den Vorst Emanuël, Soon vanden Keyser Calojan, hem verghiffenisse te gaen bidden: eyndelinghe zijnde altijdt victorieus gheweest in 36. Veldt-slaghen, daer hy sich selver bevondt, den 37. die hy leverde aende Bulgaresen, ende Servianen, op het pleyn van Cosobe was veel wijder beroemt, soo om de overtreffelijcke victorie die hy daer bequam, als om het leven dat hy daer liet: Dit gheschiede ten jaere 1372. Paus wesende van Roomen Gregorius den XI. regnerende in Vranckrijck Carolus den V. in Duytslant Carolus den IV. ende tot Constantinopel Calojan, ofte Ioannes Paleologus, den welcke met hem vrede maeckte, ende hem eene van sijne Kinderen sondt, om aende Poort sijn ordinaire verblijf te houden. Hy was den eersten der Ottomannen die sich noemde Contichiary, dat is te segghen Keyser: eenen Vorst van den welcken men nauwelijckx oordeelen kan welck van beyden in hem grooter was ofte de deught ofte wel het gheluck, het welck noyt naer en liet van hem te begunstighen. Hy was onvermoyelijck inden Oorlogh den welcken hy (soo andere segghen) nimmermeer onbedachtelijck ofte uyt begheerlijckheyt aen en vingh; maer als door een rasernye, ende onversaedelijcken lust van bloedt te vergieten: ende schoon hy weeck ende sieckelijck was, hy was nochtans inde leste daghen sijns levens alsoo fris, snel, gauw ende wacker, als in sijne eerste ende kloeckste jonckheyt. weynighe Vorsten konnende sich ten dien opsichte verghelijcken: hy hadde een blijdt ende aenghenaem wesen, de ooghen
Auteursrechtvrij
