Mengeldichten(1837)–Adriaan Jozef Stips– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Het verzweégen antwoord. 1794. O Nederland! wat slag heéft u op 't felst getroffen? Wie deéd u in een zee van traenen nederploffen? Wie heéft uw heylig recht ontwyd met forschgeweld? Wie heéft uw zweet en bloed baldaedig afgekneld? Wie heéft uw dollen drift tot vryheyd aengeprikkeld, En zoo in slaeverny ellendig ingewikkeld? [pagina 102] [p. 102] Wie heéft den blinddoek om uw dwaelziek oog gedraeyd, En in de sluymerwieg met honinggif gepaeyd? Wie heéft met schyn van recht de moordkling opgeheven, En waent het troongebied den jongsten steék te geéven? Wie heéft, ô vryheyd! u mishandeld en verraên En in 't ondraeglyk jok van foltering geslaên? Wie heéft de roofharpy uyt d'afgrond opgedonderd? Wie heéft kasteel en hut verwoest en uytgeplonderd? Wie prangt den adeldom zyn goud te rooven af? Wie ploft het koopgeluk in 't opgedolven graf? Wie werpt den borger al zyn hoóp en hert aenstukken? Wie dompelt 's landsmans vreugd in smertende ongelukken? Wie heéft godsdienaers op het altaer van de vraek Geofferd en geslagt uyt kortswyl en vermaek? Wie slaet den gierklauw op onz' schoonste kerksieraeden? Wie kan zyn kalle maeg van diefstal niet verzaeden? Wie dwingt, wie prangt, wie stroopt, wie roept ons moord en brand, Met broederschap of dood ons heylloos vaderland? Wie deéd met duyzende rampzalig onderdrukken En doór de moordbyl aen het levenslicht ontrukken? Wie heéft de onnoozelheyd beledigd en belaegd En met ontmenscht getier in ballingschap gejaegd? Wie heéft het teedre wigt nog hangend met de lippen Aen 's moeders borst ontrukt? wie deéd het naer de tippen Zyn armtjes reyken, tot zyns zoetste levenstroost? Wie wekte het gekerm ‘ô God! myn kind, myn kroost,’ En deéd doór boefsgeweld de moeder doods ten gronden Bezwymen! - ach! wie heéft haer duerbaer egt geschonden? Wie blyft in 't hert versteend voór jammer traenendouw Van jeugd en ouderling, van wees en weduwvrouw? Wie heéft doór tygeraerd, van bloeddorst nimmer dronken Ons land erbermelyk in slaeverny geklonken, [pagina 103] [p. 103] En in den magren nood en bleeken angst gebragt? Wie zingt des vryheyds lof terwyl hy haer verkragt? Wie zwaeyt de vuyge slaef haer helsche offergeuren? Wat vreede zien wy 't hert der vryheyd openscheuren? Wie heéft uyt Plutoós kolk gedrogten saemgerot Ten vloek van 't menschendom van schepselen en God? - Wie blaekt op Kerk en Staet met fel ontvlamden toóren? Wie dan - myn vaderland! heéft u den val gezwoóren? .... Wat monster slorpt en zuypt de traenen, zweet en bloed, En dekt, en mest den balg met afgeplonderd goed? Wie durft in 't heylig koor van 's hemels tempel daken, Een nieuw afgodery den christen wys gaen maeken? Wie plaetst het eerloos beéld in Jesus heyligdom? Wie is voór 't beéld der reên verblind en doof en stom? Wie zien wy 't dieventuyg en moorders rad verslinden? Zou den verdelger zich hier aen niet pligtig vinden? Wie laet noch mensch, noch dier, noch oogst, noch ooft, noch plant, Noch tuyn, noch staek, noch stulp, noch bouw, noch kerk in stand? ... Dan wie - myn vaderland! - wie - wie zyn die barbaeren? Maer zagt - het antwoórd bragt my wis in lyfsgevaeren, Ik zugt - ik smoor dit woórd - ô God! wend van ons af Die monsters; toon een wenk, een wenk stort hen in 't graf. Vorige Volgende