Mengeldichten

Aen de jeugd.

De zeden doen een kind by alle menschen eeren,
Daerom, ô lieve jeugd, wil haere regels leeren;
Zy maeken u alom van iedereen bemind,
En zyn den luyster van een deugdbetragtend kind.
Zy leeren u by elk naer 's hemels welbehaegen,
De christelyke liefde in ziel en zinnen draegen;
Want die de zedigheyd tot zyne leydster heéft,
Bevind zich op het pad dat naer verheffing streéft;
Leer van uw kindschheyd af haer zalige manieren.
Gy zult uw levenslent met schoone bloemen sieren;
Zie neêrstig toe met wie en waer gy toch verkeert,
Begeéf u nooyt by hem die geenen godsdienst eert,
Mits hy het zoet vergif weét in zyn reên te mengen,
Dien ongevoelig u tot zielsverderf te brengen.
'T gezelschap daer de deugd vast schipbreuk lyden moet,
Zult gy ontvlugten als een pest of watervloed,
Op dat uw zedigheyd als eene blanke lelie
Behoud den reynen glans, naer 't woórd van 't Evangelie;
Naer 't woórd dat onzen God zoo menigmael herhaelt
Waer van den waerheydsglans van eeuw tot eeuwen straelt. -

[p. 65]

 

Prent dit in uw gemoed, bewaert dit, lieve kindren,

 

Er zal op 's levenspad geen Satans list u hindren,

 

Gy houd met vasten treéd de heylbaen van de deugd,

 

Die u geleyden zal tot de eyndelooze vreugd.