Mengeldichten

[p. 25]

Gezang van de kinderen N.N. aen hunne geliefde ouders, by het vyf-en-twintig jaerig feest huns houwelyks.

Maekt nu blydschap, zingt gezangen

By het vyf-en-twintigst jaer

Dat wy zien, na lang verlangen,

Vieren doór ons Ouder-paer.

Schoon de koude winterdagen

En de tydsomstandigheyd,

Ons met ramp en geessels plaegen,

Niets verstoort onz' vrolykheyd.

Onders, die wy steéds beminnen,

Zyn de bron van onze vreugd;

Liefde en vriendschap laet zich vinden,

Daer onze Ouders ryk in deugd

Nu ter tafel zyn gezeten,

Met hun kindren drymael dry;

Alle smert word hier vergeéten

Daer de blydschap gaet ten ry.

Wy wenschen met hert en tongen

U een' aengenaemen vreê,

Nooyt doór vrangen twist besprongen;

Dat uw gouden Jubilé

Ons nog eens die vreugd laet vieren,

Doór geen oórlogs-stael ontrust

Van ontaerde plunderdieren,

In een vrederyke kust.

[p. 26]

 

Wil onz' wenschen toch aenveêrden,

 

Goeden Hemel! wend die straf,

 

Keer die roede, keer die zweêrden

 

Van ons rampelingen af,

 

Opdat wy den standaerd planten,

 

Met d'olyfkrans triomfant,

 

'T is den wensch der Jubilanten

 

En van 't zugtend vaderland!