Mengeldichten

Dankbetuyging aen mynen vriend, op zynen naemdag.

Vriendschap, blyf gestadig woonen
Zoo in 't hert als in de toonen

Die ik teeken op papier;

'K stel voór u myn vriende-snaeren,
Wyl uw Naemdag komt verjaeren,

Op myn kunstelooze lier.

Kon ik myne toonen dwingen
Om uw deugden op te zingen!

Wat vernoeging zou 't my zyn

Zoo ik kon - maer 'k ben bedroógen,
'K voel, helaes! myn krank vermogen

En myn zwakgestelde breyn.

[p. 15]

 

'K heb uw vriendschap, te alle stonden,

 

Elf paer jaeren trouw bevonden,

 

Welk een heuglyk liefdebeéld

 

Dat my leévend straelt te binnen!

 

Wie leert my dit beéld beminnen

 

Dat my in den boezem speélt?

 

Gy alleen - dit doet my bloózen!.

 

Zoo ik u niet had verkoózen

 

Voór myn teergeliefden vriend,

 

Ach! waer was myn kiel geslaegen,

 

Toen my drukten harde vlaegen

 

Van den onspoeds bulderwind.

 

Ja, ik was gewis op 't ende

 

Hoe ik keerde, hoe ik wende,

 

Met myn kiel ten grond gegaen;

 

Maer wanneer gy my zaegt vaeren

 

Op die smertelyke baeren

 

Kwaemt gy my ten dienste staen;

 

Zoodra ik u zag verschynen

 

Ging myn ramp en nood verdwynen.

 

Gy als eenen palinuer

 

Hield uwe oogen steéds aen 't waeken,

 

Al de bootsgezellen staken

 

In die schrikverwekkende uer

 

D'handen op naer Gods genaden,

 

Die, zy zugtend, weenend baden.

 

Wat een blydschap in de ziel

 

Moest het ons dan niet verwekken,

 

Als gy kwaemt tot redder strekken

 

Van onz' halfgezonke kiel!

 

Zoo deéd gy de bange zugten

 

Doór uw vriendschap heénen vlugten.

 

Doch wat dankbaerheyd zal ik

[p. 16]

 

Aen uw heuschheyd konnen schenken,

 

Heuschheyd - die zal ik gedenken

 

Tot myn jongsten levenssnik.

 

Ach! hoe stae ik hier verlegen

 

Met dit alles te overweégen;

 

Al wat ik in u ontvouw,

 

Zyn opregte handelingen

 

Die my noopen om te zingen;

 

Maer myn zangtoon is te flauw,

 

Om naer eysch uw deugd te loóven

 

Zy stygt verr' myn kragt te boven!

 

'K zal u dan myn liefdegroet

 

Met een zegenwensch opdraegen,

 

Dat u God schenk', veéle dagen

 

Met een onverganglyk goed.