Passi, Paesch, en Pinxter gezangen
(1720)–Johannes Stichter–
AuteursrechtvrijNevens de vyfthien mysterien van het Roosen-kransje mitsgaders stichtelijke wereltsche liedekens
Stemme: Ik sugt op sugt. Ofte: edel Artisten koen.
HOe! werkje niet Leeuwerik?
Hoe komt dat gy niet orgelt,
In dese Tiende Kerk,
U strotje dat soo gorgelt,
Daer ’t niemant hoort te velde?
Wel aen dan, laet u gunst,
Aen ons gehoor ook melde,
’t Mirakel van u kunst.
2. Toont dat gy dankbaer zijt,
Voortaen te blijven leven,
Van ’t broot dat gy verslijt,
Van ’t zaedt dat wy u geven:
Van soo veel Klaverzootjes,
Van zulke versche nat,
Van soo veel groene lootjes,
Als gy wel hebt gehad.
3. Hoe sou ‘k ellendig dier,
Vermaken met mijn zangen,
’t Gehoor van mijn Cypier,
Die my hier houd gevangen?
En wilt u niet bedriegen,
‘K agt geen brood nog zaed,
Eer dat men my laet vliegen,
Te velde, voor weldaet.
4. Den Aerdboom was mijn vloer,
| |
[pagina 100]
| |
Den Hemel mijn verwellif,
Al ’t groen gewas mijn voer,
Mijn Tafel waer Godt sellif,
Hoe soude my de kruymen,
Verheugen van u prooy,
Nu ik den Hemel ruymen,
Moet voor een naeuwe Kooy.
5. Mijn Schepper had mijn vry,
Doen baren van ’t geveugelt,
En uw gewelt heeft my,
De vrye vlugt beteugelt,
Ik huppel en ik wemel,
Mijn zang dient tot geschrey,
Want Koy en is geen Hemel,
En ’t Zootjen is geen Wey.
6. Wilt gy dan met geneugt,
Mijn gorgeltje doen queelen,
Send my weer na de Lugt,
En ’t Orgeltjen sal speelen,
Voor hem, die alle dingen,
Schip met een enkel oog,
Dies plagt ik niet te singen,
Dan als ik klim om hoog.
7. Het sal u dunken nieuw,
Als g’ uw sult hooren nooden,
Door mijn adieu, dieu, dieu,
Te Godt, te Godt, te Gode,
En tusschen ’t tiere-lieren,
Dieu, dieu, weer t’elkemael,
Om u te leeren vieren,
Uw Schepper met uw tael.
|
|