Passi, Paesch, en Pinxter gezangen

Nevens de vyfthien mysterien van het Roosen-kransje mitsgaders stichtelijke wereltsche liedekens

Van de Glory des Hemels.

Stemme: Passemede, d’Anvers.

O Schepper fier!
Hoe lustig is ‘t om wesen,
Daer gy zijt gepresen
Van d’Engelen in den Throon?
Wilt ons dog hier,
Van alle druk genesen,
Heere uyt-gelesen,
Geeft namaels sulken loon?
Dat ik u aenschijn mag aenschouwen,
En u geboden onderhouwen,
Heere Jesu soet, Geeft ons dat eeuwig goet.

Wie sou die vreugd,

En blijdschap konnen schrijven?
Die zy daer bedrijven,
In Syons zonne pleyn,
En zijt verheugt,
Om dat zy mogen blijven,
En altijd beklijven
Sy ’t Lam Gods, suyver en reyn;
’t Lammeken Gods doet op ten thoone,
Den Boek met seven zegelen schoone,

[p. 77]

 

Heer Jesu soet, Geeft ons dat eeuwig goet.

 

Dees Stadt eerbaer,

 

Is seer schoon hoven maten,

 

Aenmerkt, want haer straten,

 

Zijn van fijn gout planteyt:

 

d’Engelen daer,

 

Met gulde Wierook-vaten,

 

Loven sonder laten,

 

Tot in der eeuwigheyt,

 

En prijsen Godt van Hemelrijke,

 

Met soete lof-zang en Muzijke,

 

Heer Jesu soet, Geeft ons dat eeuwig goet.

 

Die duyster nagt,

 

Siet men daer niet regneren,

 

Altijt triumpheren,

 

Met groote kragt,

 

Gods Vrienden klaer en schoon:

 

Siet mense jubileren,

 

En zonder cesseren,

 

Singen met soeten thoon:

 

Daer en gebreekt nog Son nog Maene,

 

Nog ander ligt by haer te staene,

 

Heer Jesu soet, Geeft ons dat eeuwig goet.

 

Prince minjoot,

 

Wilt u met vlijt op maken,

 

Bidden ende waken,

 

Op dese vreugt dog let,

 

Kleyn ende groot:

 

Na dese Stadt wilt haken,

 

Die daer in geraken,

 

Moeten zijn onbesmet;

 

Sy zijn gekleed met witte Zijde,

 

Loven den Heer met herten blijde,

 

Heer Jesu soet, Geeft ons dat eeuwig goet.