Passi, Paesch, en Pinxter gezangen

Nevens de vyfthien mysterien van het Roosen-kransje mitsgaders stichtelijke wereltsche liedekens

[p. 66]

Twee Vraeg-Liedjes. Het eerste Vraeg-Lied.

Gy nieuwe Leeraers roept nu al,
Het Pausdom is een groot afval,
Van Christus Kerck en zijn Woort,
Seg my eens wanneer aen wat oort,
Is desen afval eerst gesien?
Wie heeft die voor u sien geschien?

Wy tellen van Sint Pieters macht,

Twee hondert dertig Pausen acht,
Waer dat van drie-en-dertig wis,
Om ’t Oudt Geloof gemartelt is:
Noemt, wie het was van dit getal,
Die ons vervoert tot zulken val?

Waer was het Evangelium,

Daer van dat viel het oud Pausdom?
Of heeft den Paus daer in verkeert,
Dat niet te vooren was geleert?
Of brocht hy nieuwe Leering voort,
Die noyt te vooren was gehoort?

Van waer kreeg hy die magt soo kloek,

Dat hy Gods Woord smeet in een hoek,
En door de gantsche Werelt breed,
Niet eenen Mensch daer tegen streed?
Of is ’t soo met den Paus gegaen,
Dat hem Niemant kon tegen-staen?

Nogtans Godts Kerck heeft trouwe wacht,

Die altoos roepen dag en nacht:
Of zweegen doen de Wachters stil,
En deden zy der Pausen wil?
Wierd al de werelt stom en doof,
En zag niemand ’s Paus ongeloof?

Waer was het Huys op steen gezet,

Dat windt nog koude regen let?
Waer was Godts Kerck, zijn lieve Bruydt?
Of waren de beloften uyt,
Dat Godt haer altijd by sou staen,

[p. 67]

 

Tot dat de Werelt sou vergaen?

 

Siet na wat ’t Pausdom heeft geleen,

 

Door alle aenval door gestreen:

 

Christus die haer staeg geeft de hand,

 

’t Had nooyt gebleven soo constant;

 

Wie tegen Petri scheepjen streen,

 

Zy hebben al Schip-breuk geleen.

 

De Paus, is noch, zy zijn al voort,

 

Soo dat men van haer siet noch hoort;

 

Zy zijn verdort als Loof en Gras,

 

En zijn versmolten als het Wasch:

 

Was Godt met u en haer ter vaen,

 

Hoe kon het Pausdom boven staen?