Passi, Paesch, en Pinxter gezangen

Nevens de vyfthien mysterien van het Roosen-kransje mitsgaders stichtelijke wereltsche liedekens

Op den Heyligen Paesch-Dag.

Stemme: O Kers-nagt, &c.

O Paes-nacht! verdwijnt na ons wenschen,
U dageraet verheugt ons menschen,
Een licht, neemt ons veel droefheyt af,
Drie Vrouwen met veel druk beladen,
Seer vroeg voor Zon met yver traden.
Om Godt te zalven in het Graf.

Voor Zon, zijn zy aen ’t Graf gekomen,

Maer hebben haest met druk vernomen,
Een steen zeer zwaer gedekt op ’t Graf,
Zy spraecken, begosten te zeggen:
Wie zal ons desen Steen af-leggen?
Maer omziende was die daer af.

In ’t wit den Engel Godts zy vonden,

Hy sprak: Vreest niet, ‘k zal u verkonden,
Gy soekt Jesus van Nazareen,
Hy is hier niet, hy is verresen,
Verandert in een heerlijk wesen,
Gaet hy u voor in Galileen.

[p. 30]

 

Nu gaet, en boodschapt zijn beminde,

 

Dat zy aldaer hem zullen vinde,

 

Gelijk hy haer ook heeft gezeyt:

 

Zoo haest zy dese last ontfingen,

 

Zy t’zaem met groote blijdschap gingen,

 

En hebben dese maer verbreyd.

 

Seer ras Petrus en Jannes loopen,

 

Voort na het Graf, zy vonden open,

 

Met doecken gints en daer beleyt;

 

Als zy niet anders daer en vonden,

 

Keerden zy droevig tot dier stonden,

 

Want hadden nog geen regt bescheyt.

 

Ons Heer, in Hovenieren kleeren,

 

Ging hem tot Magdalena keeren,

 

Sprak: Wat weent gy, bedroefde vrouw?

 

Zy sprak: Mijn Heer is weg-genomen,

 

Ik weet niet hoe by hem te komen,

 

Daerom leef ik in grooten rouw.

 

Maria sprak, den Heer, zy kende

 

Hem, en voort zy haer na hem wende,

 

Sprak Rabboni met vreugde groot;

 

Den Heer sprak: Wilt my niet genaken,

 

Veel minder aen mijn lighaem raken,

 

Ik ben verreesen van der doodt.

 

Maer gaet en wilt het voort-vertellen

 

Aen mijn Discip’len en gezellen,

 

Dat ik opwaerts nu wederom

 

Sal gaen na mijn Vader verheven,

 

En eeuwiglijk met hem zal leven,

 

Tot dat ik eens ten Oordeel kom.

 

Ag Godt! laet ons met u verrijsen,

 

Op dat wy eeuwiglijk u prijsen,

 

Voor al u ongemeten goet,

 

Dat gy ons doet tot allen tijden,

 

En ons gedaen hebt door u lijden,

 

Nu ook door u verrijsen doet.