Passi, Paesch, en Pinxter gezangen
(1720)–Johannes Stichter– AuteursrechtvrijNevens de vyfthien mysterien van het Roosen-kransje mitsgaders stichtelijke wereltsche liedekens
Stem: Soo lang ist Muysje vry.
BEdroefde Magdaleen,
Hoe maekt gy sulek geween?
Heeft den Heere niet geseyd,
Dat hy sal weer opstaen?
Den derden dag uytbeyd,
Die is nog niet vergaen.
Soud ik niet zijn bedroeft,
Daer mijn ziel troost behoeft,
| |
[pagina 11]
| |
Mijn vreugt die is gedaen,
Dat ik hem hier niet vind,
Wat lijden staet mij aen?
Ag lief! soo zeer bemint.
Al is hy soo vermoort,
Soo schandelijk gedood,
schriftuer heeft dat geseyt,
het moest so sijn gedaen,
den derden dag uytbeyt,
gy sult hem haest sien staen.
Wy komen met ons drien,
Om in het graf te sien,
En onsen dienst te doen,
Aen’t suyver lichaem teer:
Maer nu in dit saysoen,
vinden wy hem niet meer.
Hy is victorieus,
Verresen glorieus,
Gelijk hy heeft geseyt,
Sult gy hem haest sien staen,
Den derden dag uytbeyt,
Gy sult nog troost ontfaen.
Segt mijn dog Hofman fijn,
Waer is de Liefste mijn?
Of waer is hy geleyd?
Ik bid’, maekt ons dit vroet,
Ay! geeft ons dog bescheyt,
Of wijst hem ons met spoet.
Maria, sprak den Heer,
En zy ter aerden neer,
Rabboni Meester soet,
Soo seyd’ sy, ons tot leer,
Valt Jesus ook te voet,
En geeft uw God ook eer.
|
|