Oude ende nieuwe geestelyke liedekens, op alle de heylige dagen van't gantsche jaar

St. Catharina van Zenen.

WAt Vrienden zijn zoo eens geweest
Gelijk Catharina met Jezus verkeert
Die met haar de Getijden leest,
En door de vijf Wonden zijn Bruyd heeft vereert?
Zy om haar Bruydegom ook te behagen,
Kiest voor de Gouwe de Doorene Kroon,
Diese met pijne des Hoofts heeft gedragen,
Zoekend' hier lijden, en namaals den loon,
Ziet wat de liefde vint!
Hoe Iesus haar bemint;
Nemend' haar herte, zijn eygen hert geeft:
Zegt nu Catharina, dat Godin u leeft.

[p. 90]

Van den H. Engel-bewaarder.

Stemme: Ik drink de nieuwe Most.

O Prins van 's Hemels Hof!
Hoe komt gy dalen of
Tot mijnen dienst? verlaat gy dus uw staat,
Dat gy den Hemel om een Mensch verlaat?
Ben ik dan nu uw lot?
Die plagt te nemen al uw vreugt in Godt?
Ik ben uw slaaf, wilt my bewaren,
En verlaat my noot,
Van nu tot in der doot.

O zuyver Hemels Geest,

Die altoos zijt geweest
Een vrient van God, weest my altijd een ligt:
Bewaart my van de zond', en van de pligt:
Ik bid u my behoet
Van alle quaden, en van tegenspoet;
Van duyvels list wilt my bevrijden,
En verstoot my niet,
Als gy mijn zonden ziet.

O Engel! die belet

Wanneer mijn Ziel besmet
Is door de zond', dat Gods regtvaardigheyt
My niet en straft; maar nog den tijd verbeyt
Dat gy mijn hert verligt,
En doet my kennen mijn schuldige pligt,
Dat door berouw my wert vergeven
't Geen ik heb misdaan,
Om zoo de straff t'ontgaan.

Wat zal ik geven weer,

Mijn Leytsman, mijnen Heer,
Voor uwen dienst, voor uw getrouwigheyt?
Want ook de dood my van u niet en scheyt;

[p. 91]

 

Maar gaat dan ook met my,

 

En pleyt mijn cause voor den Regter vry;

 

Dan zal ik my weer dankbaar toonen,

 

G'lijk een Kintje doet,

 

Dat wel is opgevoet.