Oude ende nieuwe geestelyke liedekens, op alle de heylige dagen van't gantsche jaar

[p. 15]

Op onser L. Vrouwen Ligtmis. Den 2. Febru.

Stemme: La buore d'artus.

PRiesters en brengt geen offerhant,
't Onnosel Lam is hier,
de Moeder en het kintje brant,
En haalt geen ander vier;
Brengt ons 't Rantsoen,
't Was niet van doen,
't Is God die gy opdraagt,
Gy hebt gebaart,
God heeft gepaart;
Ook Moeder zijt en Maagt.

Ziet Simeon die is verblijt,

Hy roept: ô grooten Heer,
Zijt gy gebooren in den tijt?
U b'gin was nimmermeer:
O zoet kley Wigt,
Gy zijt ons ligt,
De glory van uw volk:
Het Heydendom,
Draagt ook haar rom;
Want gy weg neemt hun wolk.

Zuyvre Maagt, ey gunt my 't geluk,

Ik 's Hemels schat eens draag,
Ook aan mijn mont en herte druk,
Door liefd' ik naar hem jaag:
Ontfangt tot pant,
Mijn hert dat brant,
En nimmer wert gebluscht;
Laat gaan in vree,
Uw knegt is ree,
Naar zijn gewenste rust.

Gy Heyl'gen die hier zijt vergaart,

Ik bid u duysen-fout,
Dat gy uw hert met 't mijn' eens paart,
't Geen is in liefd' zoo kout,
Ioseph verheugt,
Anna vol vreugt Is,
't Kintje zoetjens lagt,
Maria bly,
Die zullen my
Geven 't geen ik verwagt.