Oude ende nieuwe geestelyke liedekens, op de heylige dagen van het geheele jaer

Op den Feest-dag van Sinte Thomas. Den 21. december.

Stemme: Geeft my te drincken na mijn, &c.

KOmt, Thomas, komt kleyn van geloof,
Ja on-geloovig eerst geheeten;
Segt dog, man Godts, seg waer-je doof?
Was Christus woort u gantsch vergeten?
Steekt dan in alle vier mijn wonden,
Van hant en voet, u ving'ren vry,
Peylt met u regterhant terstonde,
De diepe quetsuer van mijn zy.

   Mijn Heer, mijn Godt! og og ay my!
Geeft door de kragten van u wonden
Dat ik mag raken uyt dit ly,
Geneest dog, Jesu dees mijn sonde,
'k Sal niet meer on-geloovig wesen:
Ik loop te post met goede spoet,
Om 't groot Oost-Indien te genesen,
Door des geloofs, en 's liefdens gloet.

[p. 59]

 

Thoma, 't gaet wel, gaet soo vry voort,

 

Siet gins, daer komen d' Indianen,

 

En roepen niet als vangt, smijt, moort,

 

Maer, lieve laet daerom geen tranen,

 

U naekt de kroon der Martelaren:

 

Stae vast tot 't eynd', op Godes woort,

 

Dat Lauwerier komt u aenboort.

 

 

 

Al benje door martyrie doodt,

 

Daerom vergeet niet 'd Indiaen,

 

Nog ons,die hier in groote noot,

 

De weg vast naer den Hemel banen;

 

Verblijt ons dog ter aller stonde,

 

O Thoma! by den Opper-Heer,

 

Het groot proffijt van zijn vijf wonden,

 

Tot aller zondaers bly-bekeer.