Oude ende nieuwe geestelyke liedekens, op de heylige dagen van het geheele jaer
(1724)–Johannes Stichter–
AuteursrechtvrijStemme: Het viel een Hemels douwe.
DE Zebedeeusche Vrouwe, Met een beleefde groet,
Viel God ter goeder trouwe, Eerbiedelijck te voet,
En hy, wat 's u begeere, Heer seyd' zy anders niet,
Dan dat gy heft tot eere, Mijn Soonen, die g' hier siet.
Ag! sprak hy, gy en weete, Geensins wat gy begeert,
Van 't Goddelijk secreete, Gy moet eerst zijn verneert,
Eerst moet gedronken zijne, Van u, en van haer elk,
Mijn bitt're alsem wijne, Van mijnen bitt'ren kelk.
O Jacob! die met reden, De meerder hieten meugt,
Den Heer heeft op u heden, Uyt sonderlinge deugt,
Gelijk hy hier beloofde, Gegeven in de hant,
Als u Herodes kloofde, Den hals, het dierste pant.
| |
[pagina 24]
| |
Weest met den beker blye, Dan na de mael gy nu,
Zijt van de plagen vrye, soo is het dat wy u,
Bidden ootmoedelijke, Dat gy door u gebed,
Ons kloek vrymoedelijke, In u gepreekte wet.
Verbid naer dees' u sterven, Heer Jesum onser elk,
Wat deel voor ons verwerven, In zijn voornaemde kelk,
dees zijn wy t' aller tijde, Te drinken wel gemoet,
Te strijden met verblijde, Tot 't leste van ons bloet.
|
|