Oude ende nieuwe geestelyke liedekens, op de heylige dagen van het geheele jaer
(1724)–Johannes Stichter–
Auteursrechtvrij
[pagina 21]
| |
Stem: 't Vuyr brandt seer.
HEyligman, Den Heer heeft u besint!
Sint Johan, Gy zijt van Godt bemint.
En waert bemint voor desen tijt,
Al eer gy nog geboren zijt,
U Godt gy kent, Eer gy gebooren bent.
Sacharias, U Vader was bevreest,
Als hy was, Aen den Altaer geweest,
Wanneer den Engel hem verklaert,
Dat hem sou zijn een Soon gebaert,
Die ongeblaemt, Jannes zou zijn genaemt.
Moeder ging, En u ses maenden draegt,
Sy ontfing, Godts Moeder ende Maegt,
Sy spreekt Godts Moeder eer en deugt,
Gy prijst den Heer met groot geneugt,
En springt verblijt, Als nog besloten zijt.
U Vader stom, Schreef na des Engels woort,
Dat daerom, Seer kort na u geboort,
Elck van een ander name sprak,
Op dat zy souden met gemak,
Weeten bequaem, Johannes is zijn naem.
Nog seer jong, Was hy van jaren maer,
Als hy gong, Hem kleeden in het haer,
En leefde soo met vreugd in pijn,
Als Heremijt in de Woestijn,
Liet hem versaen, Met Honing en Sprinkhaen.
Hy ging voor, In deugden onvervaert,
Godes woort, Heeft hy den mensch verklaert,
Joden dagten 't was haren Heer,
Johannes kent den Heere meer,
Sprak die is 't siet, Maer ik en ben het niet.
Sprak tot hen, heeft haer geopenbaert,
Ik maer ben, Een stem die u verklaert,
Maekt u des Heeren weg bequaem,
En preke u des Heeren naem,
Die ik zijn schoen, Niet waerdig ben t' ontdoen.
| |
[pagina 22]
| |
Siet het Lam, Gods Soone onbesmet,
Dat daer quam, Om te voldoen de Wet,
't Welk al des Werelt sonden draegt,
Geboren van een suyver Maegt,
Dies zijt verbleyt, Dit Lam ons al bevrijt.
Jannes loopt, En preekt de menschen aen,
En hy doopt, Christus in de Jordaen,
Doen op God quam den Heyl'gen Geest,
Als een Duyf sitten onbevreest,
Hoort Joannes schoon, Dit's mijn beminde Soon.
Op het laetst, heeft hy zijn bloet,
Als verbaest, Herodes was verwoet,
Om dat Joannes hem bekyft,
Van 't overspel dat hy bedrijft,
Door dit vermaen, Liet hy hem 't hooft af slaen.
|
|