Oude ende nieuwe geestelyke liedekens, op de heylige dagen van het geheele jaer
(1724)–Johannes Stichter– Auteursrechtvrij
[pagina 10]
| |
Stemme: Labuore d' artus.
PRiesters en brengt geen offerhand,
Het onnoosel Lam is hier,
De Moeder en het Kintje brant,
En haelt geen ander vier:
Brengt ons 't Rantsoen, 't was niet van doen,
't Is God die gy opdraegt,
Gy hebt gebaert, God heeft gepaert,
Ook Moeder zijt en Maegt.
Siet Simeon die is verblijt,
Hij roept: O grooten Heer,
Zijt gy gebooren in den tijt?
U begin was nimmermeer;
O soete kleyn wigt, Gij zijt ons ligt,
de glory van uw' volk,
Het Heydendom, draegt ook haer rom,
Want gy weg neemt hun wolk.
Suyvre Maegt, en gunt my 't geluk,
Dat ik 's Hemels schat eens draeg,
Ook aen mijn mont en herte druk:
Door liefd' ik naer hem jaeg,
Ontfangt tot pant, mijn hert dat brant,
En nimmer wert gebluscht,
Laet gaen in vree, uw' knecht is ree,
Naer zijn gewenste rust.
Gy Heyl'gen die hier zijt vergaert,
Ik bid u duysent-fout,
Dat gy u hert by 't mijn eens paert,
't Geen is in Liefd' soo kout,
Joseph verheugt, Anna vol vreugt,
Is 't Kintje soetjes lagt,
Maria bly, die sullen my,
Geven 't geen ik verwagt.
|
|