Oude ende nieuwe lof-zangen, die gemeenlyk gezongen worden op de geboorte ons heeren Jesu Christi, van kers-nagt, tot Maria Ligtmisse toe
(1740)–Johannes Stichter–
Auteursrechtvrij
[pagina 3]
| |
Stemme: Een Kindeken.
EEn Kindeken is ons geboren, in Bethlehem,
Des had Herodes tooren,
Dat scheen zoo wel an hem.
Drie Koningen uyt-verkooren,
Quamen te Ierusalem,
Zy vraagden waar hy was gebooren,
Den Koning der Iooden?
Wy zagen in Orienten, de Sterre fijn,
Wy komen om hem t' aanbidden,
Dat zoete Kindekijn:
Een Kindeken, &c.
Doen Herodes dat vernam,
Dat 't Kindeken gebooren was,
Hy wiert toornig ende gram,
En hy ontsag hem ras,
Dat hy verliesen zoude, Zijn rijk was groot,
Hy dagt hoe dat hy mogte brengen,
Dat Kindeken ter doot.
| |
[pagina 4]
| |
Een Kindeken, &c.
Hy vraagden met haastighede,
Waar dat kleyne Kint gebooren was?
Tot Bethlehem in der stede,
Zoo was dat men daar las,
Daar is gebooren den Heere, der Heeren groot,
Die ons al zal verlossen, Van de eeuwige doot.
Een Kindeken, &c.
Herodes sprak tot de Vroeden,
Gaat heen en zoekt dat kint,
Met alsoo grooten spoeden,
Men zeyt hy is Koning,
Koning boven alle Koningen, Zoo is hy fijn,
Men zeyt hy zal besitten, Dat Rijk van mijn.
Een Kindeken, &c.
Als gy 't Kint hebt gevonden,
Zoo keert weder tot my, In alsoo korte stonden
En zegt my waar dat zy,
Ik zou 't alsoo garen aanbeden,
Dat Kleyne Kindekijn,
Het heeft zoo zeer doorsneden,
Dat hert van mijn.
Een Kindeken, &c.
Maar als die Koningen quamen,
Buyten Ierusalem,
Met vreugden zy vernamen,
Die sterre staan voor hen,
Tot dat zy blijd'lijk vonden, dat zoete Kindekijn
In doekxkens teer gewonden,
By de liefste Moeder zijn.
Een Kindeken, &c.
Drie Koningen daar aanbeden,
Dat Kint van derthien dagen out,
| |
[pagina 5]
| |
Zy offerden met waardigheden,
Myrrhe, Wierook ende Gout,
Dat deden zy daaromme,
Want daar scheen groot noot,
Zy zagen al om en d' omme,
Van haven was hy bloot.
Een Kindeken, &c.
Des nagts als zy slapen wonden,
Quam den Engel Gods tot hen,
Dat zy niet keren en zouden, Al door Ierusalem
Maar door een ander wijkke, Zijn zy gekeert,
Al in haar Koningrijke,
Zoo ons de Schriftuur leert.
Een Kindeken, &c.
Nu bidden wy desen Kinde,
Dat Iesus is genaamt,
Dat hy ons wilde brengen,
Hier boven in dat zoete Lant,
Daar hem de Engelen eere, tot aller tijd,
Dat gunne ons God den Heere,
Der Heeren gebenedijd.
Een Kindeken, &c.
|
|
