Oude ende nieuwe lof-sangen, die gemeenlijk gesongen worden op de geboorte ons heeren Jesu Christi, van kers-nagt, tot Maria Ligtmisse toe
(1718)–Johannes Stichter–
AuteursrechtvrijStemme: Astrea Waerde Maegt.ALl’eer en lof alleen, Sy Godt het eeuwig een,
Die met viervlammend’ Oogen siet,
Van ’t hoogst’, al wat om laeg geschiet,
Die Spieren, En Nieren, En Harten kent
En straf en segen sent, Die veylig, En Heylig,
In sig bestaende, heeft begin nog endt.
Wy Eng’len brengen mee,
De boodschap van de vree,
Terwijl de vreede Vorst op d’Aerd’,
Uyt God, wort van een Maegt gebaert:
Die blijde, Sal lijden, Aen ’t Kruys gehegt,
Die Koning, leeft als Knegt:
Wiens leven, Wiens sneven,
Het Swaert verdoemt, en weer de vreed’ opregt.
| |
[pagina 56]
| |
Waer nu al ’t Menschdom stil
Gelaten, goet van wil!
Dat elk zijn heyl ontfangen wou,
Soo gaern’ als ’t Jesus geven sou!
En hoorde, De woorden, Van God, uyt hem,
Wiens Star, naer Bethlehem,
De Wijsen, Doet rijsen,
Slegts op ’t gesigt: Og quaemt gy op zijn stem.
Dat ligt wort niet beschout,
Van dien in Salem bout,
Paleys en Tempel Hemel-hoog,
Maer van ’t eenvoudig Herders oog:
De Velden, vermelden, Zijn eer al om,
Dog Arons Priesterdom,
Hoe pragtig, Hoe magtig,
Is, voor ’t on uytbaer lof van Jesus, stom.
Die ’t al in sig bepaelt, is hier om laeg gedaelt,
Uyt God’, door Lugt, en Wolcken heen,
Op dat hy voere van beneen,
De Zielen, Die knielen, In ned’righeyd,
Voor haer een Throon bereyd’, en mede, in vrede,
’t Geloovig Hart met sig ten Hemel leyd.
|
|