Oude ende nieuwe lof-sangen, die gemeenlijk gesongen worden op de geboorte ons heeren Jesu Christi, van kers-nagt, tot Maria Ligtmisse toe

[STaet vast, o mensch, van het wonder]

Stemme: Van Rosalia.

STaet vast, o mensch, van het wonder,
Die door blixem ende donder,
Beven doet den gantschen al:
Schudt en beeft hier van de kouwe,
En der Eng’len vreugt, van rouwe

[p. 42]

 

Schreyt en weent in eenen stal.

 

Vogels hebben hare nesten,

 

Beesten hollen, maer ten besten,

 

Niet en isser voor den Godt:

 

Om te schuylen niet een hoekxken,

 

Om te decken niet een doekcken,

 

Leyt in een verworpen kot.

 

O kleyn Kintjen grooten Heere,

 

Is voor uwe Leedkens teere,

 

’t Hooy en strooy niet al te hert?

 

Ja ik hoor wel aen zijn kermen,

 

Moeder neemt het op u ermen,

 

Dat ’t hem aendoet groote smert.

 

Waer zijn Son u warme stralen,

 

Laet u hitte nederdalen,

 

Op dit Kintjen naekt en bloot:

 

Voetjens stijf, en Koude handen,

 

Ten waer ’t hert door Liefde b randen,

 

Waer bevroosen lank ter dood.