Oude ende nieuwe lof-sangen, die gemeenlijk gesongen worden op de geboorte ons heeren Jesu Christi, van kers-nagt, tot Maria Ligtmisse toe
(1718)–Johannes Stichter– Auteursrechtvrij
[pagina 33]
| |
Stemme: De koks bruyloft.VErheugt u Menschen,
Nu in desen blijden tijt,
Dat Messias die wy wenschen,
Godes Soon gebenedijd,
Die soo lange was verwacht,
Is geboren desen nagt,
Leyt tot Bethelem verschoven,
En van yder een veracht.
Kom herderinnen, Gaen wy alle derrewaert
Wy sullen dat kind gaen vinden,
Daer ’t den Engel heeft verklaert,
Lopen wy dog even seer,
Tot dat wy vinden onsen Heer,
Laet het Vee, by een hier blyven,
‘k Loop al waer ’t nog eens so veer.
Philis gaet voore, maekt dat gy de eerste zijt,
Neemt doch voor den nieu geboren,
Vijf, ses Schapen mee met vlijt,
Het komt u daer niet op aen, onsen herderin Diaen,
En wy sullen ook wat brengen,
‘k Hoop hy sal het niet versmaen.
Hier ist Klarinde, siet hier is den armen stal,
Daer den Heer is in te vinde, die ons al verlossen sal
Silvia valt op u knien, Laet ons eer en gifte bien,
Naer ons armoe en vermogen,
Hy sal wil, en hert aensien.
Hoe siet Dorinde, ende Stilliana soo,
Dat hy leyt in arrem linde,
In een krib op hooy en strooy,
En hy siet de beesten aen, die hun adem laten gaen
Over ’t Kindt om dat te wermen,
En in koude by te staen.
Let eens Bellinde, Op dit werk van den Heer,
Al dat in den stal te vinden
Is, dat dient ons tot een leer,
| |
[pagina 34]
| |
Ey Astrea! siet eens aen,
d’Oogjens vol van tranen staen,
Die tot afstant van de sonden,
Dienen ons tot een vermaen.
O grooten Heere, Voor ons in arremoet,
Op dat gy aen ons sout leere,
’t Werelts treden met de voet,
Al dat ydel is versmaen,
En alleen naer ’t eeuwig staen,
Voor u liefde, liefde geven, daerom is u het gedaen.
|
|