Monumenten in Nederland. Limburg

Roosteren
(gemeente Susteren)

Dorp, ontstaan in de middeleeuwen met oorspronkelijk een lineaire nederzettingsstructuur. Vanaf de 13de eeuw behoorde Roosteren tot het gebied van de hertog van Gelre. De kern van het huidige Roosteren is het gehucht Scheiereynde, waar in 1843 een nieuwe parochiekerk werd gebouwd. Van de oude kerk in Oud-Roosteren resteert het kerkhof. Door het graven van het Julianakanaal is het lineaire karakter van Roosteren verloren gegaan.

De R.K. St.-Jacobus de Meerderekerk (Maasheuvel 6) is

Roosteren, R.K. St.-Jacobus de Meerderekerk

een driebeukige neoclassicistische kerk met een rond gesloten koor en een ingebouwde vierkante westtoren met ingesnoerde spits. De kerk werd in 1843 gebouwd naar plannen van J.H.J. Dumoulin. In de toren hangt een door Joris Sulris gegoten klok (1529). De oorlogsschade aan de kerk is in 1946 hersteld. Inwendig zijn middenschip en koor voorzien van een gestukadoord tongewelf, de zijbeuken zijn vlak gedekt. Tot de inventaris behoren een hardstenen doopvont (circa 1200), twee herenbanken (18de-eeuw), een biechtstoel (1758), een neogotisch hoofdaltaar en triomfkruis, en een door M. van Dinter en L. Vermeulen gebouwd orgel (1857).

Kasteel Eyckholt (Eyckholtstraat 19), ook bekend onder de naam 't Heufken, is een laat-16de-eeuws, in mergel en baksteen opgetrokken huis met een gepleisterde voorgevel en een 19de-eeuwse vierkante hoektoren. In de rechter zijgevel met mergelstenen speklagen zijn vensters met gotische omlijstingen aanwezig. Een steentje met het jaar 1688 herinnert aan een verbouwing in opdracht van Johan van Rossum. Sinds 1769, nadat Joannes Henricus Eyckholt van Maaseik eigenaar was geworden, is er sprake van kasteel Eyckholt. In de periode 1877-1951 heeft het kasteel als klooster van de Zusters der Goddelijke Voorzienigheid gediend. Na de restauratie in 1977 is het kasteel als hotel-restaurant in gebruik genomen.

Kasteel Ter Borch (Lanterdijk 6), thans Roosterborch geheten, werd

[p. 314]

Roosteren, Kasteel Ter Borch (1995)

rond 1880 gebouwd in opdracht van J.A.O. Barbou met twee door knobbelspitsen bekroonde hoektorens en een met trapgevels beëindigde middenpartij. Het bevat mogelijk de restanten van een oorspronkelijk 15de-eeuws kasteel dat in 1632 werd verwoest. Het gebouw is rond 1990 gerestaureerd na een brand in 1971.

Boerderijen. De gesloten hoeve Op Kampen (Eyckholtstraat 21), met schuur en poortvleugel, hoorde oorspronkelijk bij kasteel Eyckholt. Het in de 19de eeuw gewijzigde woongedeelte is voorzien van de jaartalankers ‘1714’. De Borg (Maasheuvel 13) is een grote 18de-eeuwse gesloten hoeve. De schuur met vlieggaten draagt de jaartalankers ‘1764’.

Woonhuizen. Molenstraat 16 is een diep pand met aangebouwde schuur voorzien van een 19de-eeuwse bepleistering. Een voorbeeld van een dwars huis uit circa 1900 is Maasheuvel 8 met natuurstenen deur- en vensteromlijstingen. De voorm. sluiswachterwoningen Maaseikerweg 26-30 zijn gebouwd rond 1930. Het dubbele pand Molenstraat 53-55 uit 1935 vertoont zakelijk-expressionistische vormen.

De St.-Antoniuskapel (tegenover Maasheuvel 3) is een wit gesausde wegkapel uit 1932, gebouwd in combinatie met een trafohuisje.

Op het kerkhof te Oud-Roosteren (Oud Roosteren ong.), gelegen ten oosten van Roosteren, staat ter plaatse van de in 1839 afgebroken 13de-eeuwse kerk een zeszijdige neogotische kapel uit 1870. Bijzondere graftekens zijn een zerk voor Johan van Rossum († 1654) en zijn vrouw Johanna van Kessel († 1633), en een grafsteen voor P. op de Kamp († 1914) en zijn echtgenote A.C.E. Driessen († 1895).