Erica
(gemeente Emmen)
Langgerekt kanaaldorp, ontstaan in 1863 als boekweitkolonie op een zandopduiking. Het dorp heette aanvankelijk Nieuw-Slagharen, naar het dorp waar de kanaalgravers die zich hier vestigden, vandaan kwamen. Later werd het dorp Erica genoemd, de Latijnse naam van een in de omgeving veel voorkomende heidesoort. Vanaf 1867 liet de Drentsche Kanaal Maatschappij de Verlengde
Erica, Woonhuis Verlengde Vaart Z.Z. 79
Hoogeveensche Vaart graven, die na 1882 als het Van Echtenskanaal tot Klazienaveen werd doorgetrokken met een brug over de weg van Emmen naar Schoonebeek: de Ericasebrug. Naast de al bestaande kern rondom de katholieke kerk, vormde zich bij deze brug een tweede dorpskern. Na de Tweede Wereldoorlog is het tussenliggende gebied volgebouwd.
De R.K. kerk O.L. Vrouwe Onbevlekt Ontvangen (Kerkweg 122) is een brede zaalkerk voorzien van een terzijde staande, ongelede toren met tentdak. De traditionalistische kerk werd in 1933 gebouwd naar plannen van C. Hardeman ter plaatse van een voorganger uit 1866. Het in 1968-'70 gemoderniseerde interieur bevat een door de firma Maarschalkerweerd gebouwd orgel (1893).
De Geref. kerk (Pannekoekendijk 11) is een sobere recht gesloten zaalkerk met portaal, gebouwd in 1950 naar plannen van J. Groof.
De openbare lagere school (Verlengde Vaart N.Z. 37) is een L-vormige school uit circa 1930.
Woonhuizen. Het dwarse middenganghuis Havenstraat 2 is rond 1895 gebouwd in neorenaissance-vormen met een kleine trapgevel boven de ingangspartij. Neorenaissance- en jugendstil-details kenmerken de in opdracht van D. Schuurman gebouwde villa Verlengde Vaart Z.Z. 76 (circa 1905). Opvallend is ook het gepleisterde huis Verlengde. Vaart Z.Z. 79 met jugendstil-details en een daklijst met balustrade.
Auteursrechtelijk beschermd