Millingen aan de Rijn
Dorp, ontstaan in de vroege middeleeuwen op een oeverwal. De Heerbaan is de oudste bebouwingsas. Na de Tweede Wereldoorlog is Millingen sterk gegroeid.
De voorm. Herv. kerk (Zalmstraat 8), gebouwd in 1880, is een recht gesloten zaalkerk voorzien van een geveltoren met ingesnoerde spits. In 1942 is naar ontwerp van A. van der Kloot een portaal toegevoegd.
De R.K. St.-Antonius van Paduakerk (St.-Antoniusplein 1) is een driebeukige kruisbasiliek met driezijdig gesloten koor met omgang en flankerende kapellen en een terzijde geplaatste toren van drie geledingen met ingesnoerde spits. Deze neogotische kerk verrees in 1913-'14 naar ontwerp van W. te Riele. De toren is na gedeeltelijke verwoesting in 1945 herbouwd in 1954-'55 naar een vereenvoudigd ontwerp van B.W.A. Goddijn. Het interieur wordt gedekt door stergewelven. Tot de inventaris behoren een marmeren doopvont (circa 1850) en een preekstoel naar ontwerp van de Gebr. Smits (1860). De gebrandschilderde ramen zijn van W. Derix (1914). Het uit 1891 daterende pand ‘Skaraborg’ (Heerbaan 101) is de voorm. pastorie.
Het raadhuis (Heerbaan 115) is in 1905 gebouwd naar ontwerp van B.J. Claase. Het naastgelegen postkantoor met jugendstil-materiaalgebruik dateert uit 1908. De twee gebouwen zijn in 1991-'92 met een tussenvleugel verbonden.
De voorm. zuivelfabriek (Pastoor Graatweg 40) is in 1915 in opdracht van O. Klomp gebouwd. Een smeedijzeren traphek is versierd met zijn initialen en het bouwjaar.
De R.K. begraafplaats (Chopinstraat 7) heeft aan weerszijden van de toegang een neogotisch baarhuisje uit circa 1900.
Kekerdom. Dit dorp gelegen ten westen van Millingen is ontstaan in de vroege middeleeuwen op een oeverwal. De R.K. St.-Laurentiuskerk (Duffeltdijk 11) is een eenbeukige kerk met sacristie, driezijdig gesloten koor en een toren van drie geledingen met ingesnoerde naaldspits. Het schip dateert uit circa 1400 en is in 1837 verhoogd. Bij de bouw van de neogotische toren in 1873, naar ontwerp van A.W. Roelofsen, heeft men het schip aan de oostzijde verlengd en voorzien van een nieuwe koorsluiting. De kerk is in 1981-'82 gerestaureerd onder leiding van M.P. Loermans. Het interieur wordt gedekt door in stucwerk uitgevoerde kruisribgewelven. Tot de inventaris behoren een doopvont (1838), een door J.F. Buijssen vervaardigde preekstoel (1838) en een met oudere delen door W.J. Smits gebouwd orgel (1865). De gebrandschilderde ramen zijn van F. Nicolas. De voorm. pastorie (Duffeltdijk 9) is een blokvormig gepleisterd pand uit 1850, uitgebreid in 1897 en voorzien van een serre in 1907. De in 1894 gebouwde boerderijen ‘Schouwenburg’ (Weverstraat 2) en ‘Spaldrop’ (Botsestraat 29) hebben een U-vormige plattegrond. Ten zuiden van Kekerdom liggen de deels onderkelderde hallenhuisboerderij ‘De Groote Both’ (Botsestraat 22) uit 1913 en de rond 1870 gebouwde windmolen ‘De Duffelt’ (Botsestraat 25). Deze ronde stenen beltkorenmolen is deels zwart en deels wit geschilderd.