Den distelvink

[p. 166]

Betuyging des Harten
An Ioannes Fovllon.

GEloofd Foullon
In dien ik kon,
Ik klom in d' hoogte
Op Helicon,
Des hengstens-bron,
Her-schept in droogte:

Om 't heylig-nat,

't Gewyde-vat
(In daad) t' ontvoeren:
Om door dees' Veêr,
U Roem, u Eer
In 't minst te roeren.

Om door dees' Schaft

(Die 't wanen straft
En weet doet weten)
U Eêl gemoed
(Dat wijsheyt voed)
Ook wijs te heten.

U geest gevlerkt,

En 't geen sy werkt,
Doet Fama melden
't Gewicht uw's konst:
Verseld met gonst,
Van 't puyk der helden.

Maar heden, siet:

En doen ik niet.
En ben t' on-machtig
Den minsten trap
Uw's wetenschap
Te zijn gedachtig.

Noch vaster.