Ruisend valt het graan

[p. 81]

Krijgslied
In december 1813aant.

Les Muses sont des Abeilles volages.

Cresset

Wij zwaaien met ontboeide hand

het krijgsstaal boven 't hoofd.

Niet langer meer van vaderland,

van eer en naam beroofd!

De glorie daar ons hart naar haakt

ontstak der vaadren ziel,

toen Willem ons heeft vrijgemaakt,

hij die voor Neerland viel.

Wij gaan waarheen ons God verzelt!

Zijn arm ontsloot de baan.

Een Willem riep ons weer in 't veld!

Oranje riep! Wij gaan!

Wiens voet nog angstig weiflen mag,

gedenke aan kroost en ga,

aan 't ijzren juk dat op ons lag,

aan Woerdens ongena!

Wat hoopt hij van dat tijgerbrood

dat wraakziek henen vlood!

't Ziet dreigend om, het hijgt naar bloed!

De keus is ‘vrij of dood’!