Nieuwe gedichten

[p. 134]

aant.

Zonnevlekken.
1824.

Een Regen zonder eind verkeert al 't land in plassen.

Gij vraagt er de oorzaak van: de Zon, werd ons berigt,

Kreeg Vlekken in 't gezigt,

En is, zoo 'k denk, aan 't wasschen.