Het lust-hof der zielen, beplant met verscheiden soorten van geestelijke gezangen

Op 't booven staande.

WAt is dit rijmpje waar en waard,
Iaa waarder als de heele aard!
Wel hem! Die dit verstaat en doet,
En smaakt haar vrugt in zijn gemoed.
Wie d' aandagt krijgd en bewaard
Heeft hier een Heemel op der aard,
Leefd vreugdig, zelfs in diepen nood,
En proefd misschien wel eng'len brood.
Haar zoete rust, haar diepe vree
Is een oneindelijke Zee,
Die daar in raakt zoo ver verzeild,
Dat hy noit diept of grond en peild,
Maar raakt hoe langs hoe meer van land
Tot dat hy in den Heemel strand.

          J.H.