Joannes Stalpart van der Wiele heeft de Madrigalia niet ter publikatie geschreven, maar voor gebruik in eigen kring. Hierdoor is het verantwoord aan te nemen, dat dit werk op bijzondere wijze persoonlijke voorkeuren van de dichter kenbaar maakt in zake de keuze van de muziek, de behandeling van de stof en het gebruik van poëtische middelen.
II
Niet alle liederen die Stalpart van der Wiele schreef, zijn opgenomen in de boeken die - voorzover men weet - van hem werden uitgegeven.
III
Het is onjuist in Stalpart van der Wiele, op grond van zijn heiligenliederen, een verlate middeleeuwer te zien. Zowel door de vorm als door de inhoud en de geestelijke achtergrond van zijn werken vertegenwoordigt hij de barok.
IV
Het is om meer dan één reden wenselijk, dat een heruitgave met commentaar van Stalparts Vrouwelick Cieraet van Sint' Agnes Versmaedt spoedig gereed komt.
V
De beschrijving die in de belangrijkste Nederlandse toponymische litteratuur gegeven wordt van de verspreidingsgebieden van twee toponiemen voor ‘lage weide, hooiweide, weide’, namelijk mars en beemd, moet voor Noord-Brabant ietwat gecorrigeerd worden. (Zie o.a.: M. Schönfeld, Veldnamen in Nederland, Amsterdam 1950.)
[pagina *6]
[p. *6]
VI
De verschillen in de Nederlandse spelling van dezelfde klanken die uitsluitend berusten op etymologische gronden, dienen zo spoedig mogelijk opgeheven te worden.
VII
Dat voor vele nieuwe zaken en begrippen, i.p.v. al of niet beredeneerd gevormde nieuwe Nederlandse woorden, klakkeloos benamingen uit andere talen worden overgenomen, is niet alleen een gevaar voor de zelfstandigheid van het Nederlands, maar ook een bewijs, dat vele Nederlands sprekenden hun taal te weinig bewust gebruiken, waardoor deze te weinig scheppingskracht aan de dag legt.
VIII
Minder lesuren voor het vak geschiedenis op het lesrooster van de V.H.M.O.-scholen zal, afgezien van eventuele andere nadelen, het onderwijs in de litteratuurgeschiedenis schade toebrengen en het leren begrijpen en genieten van oudere litteraire teksten bemoeilijken.
IX
Om hen die de Nederlandse letterkunde bestuderen zonder Italiaans te kennen, toch de mogelijkheid te verschaffen voldoende inzicht te krijgen in de rechtstreeks en zijdelings uitgeoefende invloeden van de Italiaanse letterkunde op de Nederlandse, is het gewenst, dat de Italiaanse teksten die in dezen het belangrijkst zijn, worden uitgegeven met een heldere Nederlandse vertaling.
X
Bij het thans algemeen gebruikelijke verloop van de promotie in de faculteit van letteren en wijsbegeerte hebben toegevoegde stellingen geen werkelijke betekenis meer.
Auteursrechtelijk beschermd