Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 1214]
| |
OCtaviaen, Augustus deed beschrijven
Al watter lands, of werelds was omvat
Van 't Roomsche Rijck. End' als nu mans en wijven
Vast trocken op, elck na sijn eyge Stad,
| |
[pagina 1215]
| |
Om daer met munt van gelde
Haer g'hoorsaemheyt te melden:
Zoo is van Nazarette,
Uut kracht van 's Keysers wetten,
Een man genaemt Ioseph, oock opgetreden
Na Bethleem, Davids sijns Vaders Stede.
Te saem met haer, die boven alle vrouwen
Gebenedijdt, door houwelijcksche sucht,
Aen hem verlooft, en daerom wierd' gehouwen
Voor sijn partuer, op 't uyterste bevrucht.
En siet, als sy daer waren,
Sijn haer van 't reyne baren
De dagen om-gekomen.
Des sy, om weer te vromen,
Door Goods gena, den mensch die was verloren,
Gewonnen heeft haer eerst' en lest geboren.
Een zoon die sy bedoeckt end' in de krebbe
Geleyt heeft aan de Bethleemsche poort;
Om dat sy geen logijs en mochten hebben.
O snoodste plaets! voor d'edelste geboort'!
Maer t'Ader of wat verders
Te velde, waren Harders,
Die naerst'lijck sonder slapen,
Bewaeckten hunne schapen.
Tot desen quam een Engel, en met eenen
Wierd hen 't gesight van Godes licht omschenen.
En sy, helaes! bestonden heel te vresen.
Maer d'Enghel Goods: goe luy weest onbelaen,
Gh'en hebt gheen reen om dus beanckst te wesen.
'k En ben met u verschricken niet begaen.
Ziet, ick kom u vertolcken,
Een vreughd voor alle volcken.
Want u ten lange lesten,
Dicht onder Davids vesten,
Geboren is: die d'Israelsche saken
Zal rechten, en de wereld saligh maken.
Neemt tot een merck, dat ghy in arme webbe
| |
[pagina 1216]
| |
Geswachtelt op den alder rijcksten zoon
Zult vinden, van sijn Moeder inde krebbe
Geleyt, daer ghy te schuylen zijt gewoon.
En stracks na dese woorden,
Verscheen hen een slagh-oorde
Van Eng'len, die daer songen
Met d'alder soetste tongen;
Lof Gode zy in d' alder hooghste stede,
Den menschen oock van goeden wille, vrede.
Weest goed van wil, op dat g'ooc wat genieten
Mooght vande vree die heen werd aengeboon.
Maer laet voor al u raken en verdrieten,
Dat die om u verliet sijns Vaders throon,
Geweygert te logeeren,
Zich naer een hol moet keeren,
In 't middel van de winter.
Ach! ach! wat scharpe splinter
Gevoelde wel met d'alderreynste Moeder
Hier over, 't hart van Ioseph haren hoeder.
Gevoelt ghy 't oock: end' om de selve smarten
Te heelen, soo en blijft in geen gebreck
Hem op te doen de poorten uwer harten,
En laet hem in, en buyght den harden neck.
Komt, komt! mijn wel beminden,
Ick weet ghy sult ontbinden
Hoe arm ghy oock geluerdt zijt en gebonden,
Den stalen band, van mijn gepleegde sonden.
Ick was een slaef des duyvels, en mijn leven
Ten sijnen dienst; En hier om is 't geweest
Dat huyden ghy woudt werden opgeschreven
In Caesars boeck; om mijn weer na den geest
Te vryen en te waren;
Des ick my heen verklare
Uw' slaef te willen blijven
Wanneer u maer te schrijven
| |
[pagina 1217]
| |
My weer belieft te boeck: end' al mijn weghen
Te stieren na den Bethlehemschen seghen.
|
|
