Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele– Auteursrechtvrij
[pagina 1209]
| |
ALs de reynste Maeght Mary
Wett'lijck nu verbonden
Was, aen Davids zoon; werd sy
In haer schoot bevonden
Zwanger van den heyl'ghen Geest;
Waer af Ioseph seer bedeest
Boven alle maten:
Onbewust noch wat den Heer
Voor had, met soo hooghen eer;
Dacht: ick sal haer laten.
Tot dat God hier in voorsiet,
Met volkomen reden.
Want 'k en sagh mijn daghen niet
Aen des Magets zeden
Anders als Godvruchtigheyd,
Anders als eerwaerdigheyd,
Boven alle vrouwen.
'k Wil dan voorts haer suyverheyd,
D'Hemelsche verborgentheyd
| |
[pagina 1210]
| |
Laten, en betrouwen.
Dus beraden daeghs voor heen.
's Nachts daer aen geleghen
In sijn reyne rust, verscheen,
Van des Heeren weghen,
Hem een Engel uyt den Throon;
En sey: Ioseph Davids zoon!
Laet u hart niet duchten,
Maer voort-aen zijn onbevreest,
Want het is den heyl'ghen Geest,
Die de Maeghd bevruchten.
Des soo sal s'oock, als haer tijd
T'eynden is gekommen,
Eenen zoon gebenedijdt
Baren, die ghy nommen
IESUM sult, om dat hy sal
Rechten op den droeven val
Weerom vande menschen,
Zaligh maken kleyn en groot,
Vande sonde, vande dood,
Boven alle wenschen.
Dus den Engel. En daer mee
Wachten wy op morgen,
Door de aengesongen vree,
't Eynd van onse sorgen.
Midd'ler tijd werd ons geleerd
Vande jonckvrou, die vereerd
Was met sulcken segen:
Hoe verborghen, en behoed,
Datmen hier sijn gaven moet
Draghen achter weghen.
D'eelste Maget had de groet
Die sy had gekreghen
Vanden Engel , uyt ootmoed
Gantschelijck verswegen.
Ja sy sagh, en wist genoegh,
Wat al smarts hierom verdroegh
| |
[pagina 1211]
| |
Ioseph den getrouwen
Dienaer Godes: en nochtans
Zweegh sy stil, en liet des mans
Hart in duysend rouwen.
Maer de reden (dat ghy 't weet)
Was om ons te leeren:
Hoe bedeckt by ons 't secreet
Blijven moet des Heeren.
Dit' =s het voorschrift vande Maegt,
Volght het na; en of gh'al saeght
Daer een deel onheylen
Rijsen uyt, beveeltse God:
Die u, doende sijn gebod,
Nimmermeer sal seylen.
|
|