Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer

SINTE OLIMPIAS, Weduwe en Diakonisse van Constantinople.
XVII. December.

Stem: Terwijl men speelde, pag. 1106.

GAet Weeu, en Maegd, vry overwegen
De deugden van Olimpias.
Die door des Heeren seghen
Te samen Weeu, en Maget was.

Sy was ten houwelijck gegeven

[p. 1193]

 

Nebridio, maer Christus riep

 

Den Ridder uyt het leven,

 

Eer hy sijn reyne Bruyd besliep.

 

 

 

Waert dat my God had willen wijven,

 

Tot 's werelds nut, of 's Mans gerijf;

 

Hy had wel laten blijven

 

Mijn eersten Bruydegom te lijf.

 

 

 

Dit was het dat sy voor een teken

 

Van 't Goddelijck behaghen nam:

 

Wanneermen haer te spreken

 

Weer van een tweede huw'lijck quam.

 

 

 

Ghy mooght mijn goed wel confiskeeren,

 

Maer nimmermeer, o Theodoos!

 

Mijn liefde af doen keeren

 

Van hem, die'k tot mijn Bruygom koos.

 

 

 

Olympias, o blom der Vrouwen!

 

Geluck met uw' verheven moed.

 

Ghy sult uw' staet wel houwen,

 

En niet te min u aerdsche goed.

 

 

 

Om daer mee, als Diakonisse,

 

De vrinden Goods te mogen voen.

 

End' als de Kerck sal Missen

 

Haer Gulde-mond, wat hulps te doen.

 

 

 

Eudoxia de Keyserinne

 

Kan hem de Staf benemen wel:

 

Maer u de trouwe minne

 

Uw's Harders niet, al is sy fel.

 

 

 

Ghy blijft den ballingh efter lieven;

 

End' hy u trooster inde nood,

 

Door sijn vergulde brieven.

 

Want liefd' is stercker als de dood.

 

 

 

Princesse doet ons, met u, leeren,

 

't Geen hy voor't lest u weten liet:

 

Dat niemand ons kan deeren,

 

En quetsen wy ons selven niet.