Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer

SINTE ODILIA Maghet, en voor-bidster des gestichts.
XIII. December

Stem: Stil stil een reys.

KRijght ons gena,
Maeghd Sint Odilia!
Gena, van tweederhande licht:
Daer ziel en lijf,
Mee onderhouden blijf;
En alle blindheyd werd geswicht.
Want die dan God// Zoo hooghen lot
In't Doopsel hebt verkreghen;
Zult ons, nu ghy vanden throon
Hebt ontfaen de Maegde-kroon,
Wel krijghen sulcken seghen.

De reyne loot
Was uyt haers moeders schoot,
Van d'ooghen bey geboren blind.
Daer over haer
Den onbeleefden vaer,
Niet kennen wilde voor sijn kind.
Zoo dat het lam// Van d'eersten man,
Vervoerdt uyt 's Vaders ooghen:
Ballingh 's lands, des Heeren cruys,
Ver van moeder, ver van huys,
Gedwongen werd te dogen.

Maer Godes oogh,

[p. 1178]

 

't Welck sich wel van om hoogh

 

Oock op de jonge Ravens sloegh,

 

Aensagh de nood,

 

Die door de wreedheyd groot

 

Haers Vaders, 't eelste kind verdroegh.

 

Mids welck hy sond// Ter juyster stond

 

Om 't Maegdeken te Doopen

 

Errickardum, die door't nat

 

Van het Reynste water-bad,

 

Haer ooghen sou doen open.

 

 

 

't En seylde niet,

 

De duysternis verliet

 

De ziel des Magets niet alleen,

 

Maer 't stercke loogh

 

Uut 't een en 't ander oogh,

 

Oock d'ingeboren nacht verdween.

 

Des sy 't gesight// Door 't nieuwe licht

 

Miraculeus gegeven:

 

Niet dan tot de hooghste eer,

 

Van haer Schepper, van haer Heer

 

Gebruyckten al haer leven.

 

 

 

Hier toe soo wilt,

 

Heer IESU! goed, en milt,

 

't Licht onser ooghen, vroegh en spa,

 

Bewaren mee

 

Van blindheyd, en van wee,

 

Door voorspraeck van Odilia.

 

Of seker, is 't//Ons nut gemist,

 

Zoo wilwer ons na stellen.

 

Want veel liever blind, of scheel,

 

Als met ooghen gaef en heel

 

Gewurpen inder hellen.

 

 

 

Laet slechts niet toe

 

Dat d'alder swaerste roe

 

Van blindheyd onse ziel en sla.

 

Verlicht ons Heer!

 

Op dat wy nimmermeer

[p. 1179]

 

Ontslapen in uw' ongena.

 

Maer houdt ons vry// Van kettery.

 

En geeft ons onse sinnen,

 

Met een vast beraed' opset;

 

Aen de koorden van uw' wet,

 

En van uw' Kerck te binnen.