Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 1154]
| |
Stem: Nerea schoonste van u geburen.
DRievuldigh is mijn uytverkoren.
O meester! eerdt met dit getal:
Maeckt noch een venster inden toren,
Den derden raem verlicht het al.
Dus sprack een vande wijse Maeghden:
En voeghden noch daer efter by;
Of u mijn Vader d'oorsaeck vraeghde?
Verdedight u, en noemt my vry.
Jonckvrou! u leven is verlopen,
Ken ick uw' Vader anders wel,
Zult ghy dit met de dood bekopen:
Hy is op Cristum al te fel.
Moet ick dan sien hier voor mijn ooghen,
Dat Barbara mijn eenigh kind
Den dienst der Goden is ontoghen,
End' een gekruysten man bemindt?
Dit is den Zoon, dit is den Vader,
Dit is quansuys den heyl'gen Geest.
Die van den Christen, den verrader
Des rijcks, werd als een God ghevreest.
Maer flucks! ghy sult my hem versaken,
Met Doop, met al, op staende voet.
Of ick sal desen Toren maken,
U tot een bad van eygen bloed.
'k En wil niet datmen my verwijtte
't Geloof, van een versworen kruys.
Al sou 'k u selfs het hoofd af smijten,
In 't middel van mijn eygen huys.
Heer Vader! doet naer u vermoghen:
| |
[pagina 1155]
| |
End' ick na 't geen my God gebiedt.
Uw' fabel sal ick wel gedoghen;
Maer Christum kan ick laten niet.
Hy is my al te lieven Vader,
Hy is my al te lieven vriend.
Die met mijn ziel, mijn bloed te gader,Ga naar margenoot+
Wel dubbelt over heeft verdient.
Hy gaf voor my het dierste leven.
Och! of ick voor sijn heyligh les
Het mijne wederom moght geven,
Hoe bly sou zijn Origenes?
Origenes den wijsen Schrijver,Ga naar margenoot+
Die met sijn leeringh my te saem
Heeft ingedruckt een grooten yver,
Van sterven voor den Christen naem.
Naer u verlangh sal u geschieden.
Sa! Rechter doet het boose wight
Met lampen braen, met oly sieden,
Zoo langh tot dats' haer hoogmoed swicht.
O harden nack! o stoute wanghen!
Daer ick hier tegenwoordigh ben.
Flucks! datmen haer met scharpe tangen
De borsten splijt, den boesem schen.
Houd op Tyran! met scha, met schande.
Maer neen uw' straf en neemt geen maet:
Tot dat ghy 't hoofd, met eygen handen,
Uw's dochters vande schoeren slaet.
Een wreedheyd boven alle wonder!
Waer saghmen vader oyt soo fel?
Maer God versloegh hem door den donder,
En wurp hem inde diepe hel.
O Barbara! wilt ons verwerven:
Dat wy van donder ongeschendt,
Hier sonder Biechten niet en sterven,
Noch sonder Heyligh Sacrament.
End' oft wy hier wat mosten lijden,
Van vleesch en bloed, na 's werelds wet,
| |
[pagina 1156]
| |
Zoo wilter ons toch af bevrijden,
Door u exempel en gebed.
|
|